ماده ۱۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

منظور از حضور طرفین، حضور فیزیکی آنان بوده و ارسال [[لایحه]] کفایت نمی‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557524|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> برای حضور در [[جلسه دادرسی]] اعزام [[وکیل]] با [[حق]] سازش کفایت می‌کند. در مورد حضور [[نماینده|نماینده‌ای]] که [[وکیل#وکیل دعاوی|وکیل دادگستری]] نمی‌باشد ابهام وجود دارد اما به نظر می‌رسد با توجه به اینکه اقدام دادگاه قضایی نبوده و همچنین با توجه به اینکه [[ماده ۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی]] ناظر به این مورد نمی‌باشد، حضور نماینده‌ای که وکیل دادگستری نیست مانعی ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557528|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>  نکته‌ی دیگر آن که، در صورت عدم حصول سازش باید اظهارات طرفین و عدم موافقت در [[صورت مجلس]] قید شده و به امضای طرفین برسد و در صورت امتناع هر یک از آنان این امر در صورت مجلس قید خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=571708|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>  

همچنین شایان ذکر است با جمع [[ماده ۱۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مواد ۱۸۸]] و [[ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی|۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] این نتیجه حاصل می‌گردد که در موارد ذیل انجام سازش بین [[اصحاب دعوا|طرفین]] ممکن نخواهد بود:

در نهایت، باید توجه داشت که مهارت و قریحه دادرسی برای نزدیک کردن [[اصحاب دعوا]] به سازش نکته مهمی می‌باشد. بنابراین، دستگاه قضایی باید حتی المقدور [[دادرس|دادرسین]] تازه‌کار و تندخو را برای رسیدگی به [[درخواست]] سازش تعیین ننماید تا این امر مطلوب اجتماعی به سرانجام برسد. در هر حال باید رسیدگی به درخواست سازش به گونه‌ای باشد که آنقدر طولانی نشود که موجب بلاتکلیفی و معطلی طرفین شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی و بازرگانی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2355072|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=متین دفتری|چاپ=3}}</ref>