رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره دادگاه صالح در دعوای الزام زوج به تحویل و تسلیم مبیع موضوع مهریه: تفاوت میان نسخه‌ها

" در خصوص دعوی خانم م. ن. ق. ج. فرزند م. با وکالت اقای ر. ر. م. به طرفیت اقای د. د. ق. ج. فرزند م. با وکالت اقای ع. م. ز. ، بخواسته ؛ تقاضای رسیدگی و صدور حکم بر محکومیت و الزام خوانده بر تحویل و تسلیم مبیع مورد معامله مبایعه نامه شماره ۱۷/۳۰۶۹۹۷ به مورخه ۱۳۹۷/۰۱/۲۵ تنظیمی در مشاور املاک محمدیان که سه سهم مشاع از ششدانگ سرقفلی یکباب مغازه واقع در *... که مشخصات ان در مبایعه نامه فوق الذکر نوشته و درج شده است ) مقوم به ۳۰٫۰۰۰٫۰۰۰ ریال ارزش منطقه ای ملک ۶٫۶۷۱٫۲۶۵ ریال؛ تسلیط ید نسبت به سه سهم از ۶ سهم سرقفلی مغازه فوق الذکر ، مقوم به ۳۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال ، به انضمام هزینه های دادرسی و حق الوکاله وکیل و کلیه خسارات قانونی ، با ارزش منطقه ای ملک ۶٫۶۷۱٫۲۶۵ ریال؛ با این توضیح که وکیل خواهان در شرح خواسته اعلام داشته ، نصف سرقفلی مغازه مذکور به عنوان قسمتی از مهریه خواهان بوده که بر طبق قوانین دفتر خانه های ازدواج در سند نکاحیه درج نشده است.لیکن در سند عادی توافق وقبل از مراجعه به دفتر خانه ازدواج این مورد درج شده است.ومبایعه نامه نیز در این راستا تنظیم گردیده است. با عنایت به محتویات پرونده ونظر به اینکه خواهان مبنای استحقاق خود نسبت به خواسته را مهریه اعلام نموده است.و تقدیمی خواهان نیز موید این امر می باشد. ونظر به اینکه اطلاق بند ۶ [[ماده 4 قانون حمایت خانواده|ماده ۴ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱]] و حکم مقرر در ذیل ماده ۱۲ همان قانون ، دلالت بر صلاحیت دادگاه خانواده در رسیدگی به موضوع خواسته را دارد. لذا بنا به مراتب فوق ، این دادگاه خود را صالح به رسیدگی ندانسته و مستندا به مواد مرقوم و مواد ۲۶ و۲۷ قانون ایین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی ، قرار عدم صلاحیت به شایستگی رسیدگی دادگاه محترم خانواده تبریز صادر واعلام میدارد. قرار صادره قطعی است. "