حق دادخواهی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حق دادخواهی''' به‌عنوان اصلی‌ترین تضمین [[دادرسی عادلانه]] و مقدم بر سایر اصول در [[اصل ۳۴ قانون اساسی|اصل 34 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] تصریح شده است. بر اساس [[ماده 9 سند امنیت قضایی|بند (الف) ماده 9 سند امنیت قضایی]]، '''دادخواهی''' [[حق]] هر شخص است و اعمال هرگونه ممانعت، محدودیت و تبعیض در احقاق حق ممنوع است و دسترسی آسان به [[مراجع قضایی|مراجع صالح قضایی]]، [[مراجع شبه قضایی|شبه قضایی]] و [[مراجع اداری|اداری]] حق بنیادین هر شخص است.<ref>{{Cite journal|title=آیین دادرسی هیات حل اختلاف ثبت احوال|url=https://jcl.illrc.ac.ir/article_243178.html|journal=[[فصلنامه تحقیق و توسعه در حقوق تطبیقی]]|date=1399|issn=2981-1805|pages=36–72|volume=3|issue=7|doi=10.22034/law.2021.520908.1005|language=fa|first=توکلی|last=کیا|last2=امید}}</ref> به عبارت دیگر '''حق دادخواهی''' به معنای حق [[طرح دعوا]] و [[شکایت]] و تظلم خواهی در دادگاه ها و مراجع قضایی برای احقاق حق و خواستار اجرای عدالت شدن است. این حق در زمره اصول بنیادین [[حقوق بشر]] و از اصول مهم در [[آیین دادرسی کیفری]] است که به موجب آن حقوق و آزادی های افراد تحت امنیت و حمایت قضایی قرار می گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نامه هستی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4460356|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=ایمانی|نام۲=امیررضا|نام خانوادگی۲=قطمیری|چاپ=1}}</ref>