۳٬۴۹۵
ویرایش
حقوق سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
←تعریف
جز (removed Category:حقوق ملت using HotCat) |
(←تعریف) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== تعریف == | == تعریف == | ||
حقوقی است که صاحب آنها می تواند در [[حاکمیت]] ملی وارد شود، یعنی در انتخاب وکلا و منتخب شدن به وکالت دارالشوری و [[مجلس شورای اسلامی|مجالس مقننه]] و تصدی شغل [[قضا]] یا [[وزیر|وزارت]] و یا اخذ امتیاز نشر جراید و مانند اینها.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=وسیط در ترمینولوژی حقوق|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6668852|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=3}}</ref> | حقوقی است که صاحب آنها می تواند در [[حاکمیت]] ملی وارد شود، یعنی در انتخاب وکلا و منتخب شدن به وکالت دارالشوری و [[مجلس شورای اسلامی|مجالس مقننه]] و تصدی شغل [[قضا]] یا [[وزیر|وزارت]] و یا اخذ امتیاز نشر جراید و مانند اینها.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=وسیط در ترمینولوژی حقوق|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6668852|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=3}}</ref> | ||
این نوع از حقوق شهروندی، به عنوان حقوق عالی شهروندی شناخته شده است. حقوقی مانند: حق رای ، حق برخورداری از مشارکت سیاسی، حق برخورداری از انتخابات، گردهمایی و تشکیل انجمن، حق داشتن امنیت سیاسی، حق نقد مسئولین از طریق نهادینه سازی آزادی بیان و ...<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نقش و جایگاه عدالت کیفری در تحقق حقوق شهروندی|ترجمه=|جلد=|سال=1396|ناشر=فصلنامه فقه، حقوق و علوم جزا جلد اول تابستان 1396|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6669480|صفحه=|نام۱=سجاد|نام خانوادگی۱=احرامی|چاپ=}}</ref> | |||
== ویژگی ها == | == ویژگی ها == | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۵: | ||
* این حقوق به شهروندان و اتباع یک [[کشور]] اختصاص دارد و برای بیگانگان وجود ندارند. | * این حقوق به شهروندان و اتباع یک [[کشور]] اختصاص دارد و برای بیگانگان وجود ندارند. | ||
* برخورداری از این حقوق، شرایط خاصی لازم دارد و حتی برای همه شهروندان کشور به طور مساوی وجود ندارد. مانند برخورداری از [[سن]] خاص یا تحصیلات [[معین]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شناسه حقوق (دانش حقوق، قاعده حقوقی و رابطه حقوق با عدالت، اخلاق و دین)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پژوهشگاه حوزه و دانشگاه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6668888|صفحه=|نام۱=مصطفی|نام خانوادگی۱=دانش پژوه|چاپ=1}}</ref> | * برخورداری از این حقوق، شرایط خاصی لازم دارد و حتی برای همه شهروندان کشور به طور مساوی وجود ندارد. مانند برخورداری از [[سن]] خاص یا تحصیلات [[معین]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شناسه حقوق (دانش حقوق، قاعده حقوقی و رابطه حقوق با عدالت، اخلاق و دین)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پژوهشگاه حوزه و دانشگاه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6668888|صفحه=|نام۱=مصطفی|نام خانوادگی۱=دانش پژوه|چاپ=1}}</ref> | ||
* در نظام حقوقی اسلام، مرد و زن به طور مساوی از حقوق ساسی برخوردارند و هر یک می توانند بطور مستقل از این حقوق استفاده نمایند. مثلا در زمانیکه جوامع برای زن حتی حق حیات قائل نبودند. در حقوق اسلام اصولا با حفظ حرمت و رعایت عفاف زن محدودیتی در شرکت زن در امور سیاسی نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبانی کلی حقوق زن در خانواده|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=اندیشه های حقوقی حقوق خصوصی سال اول شماره 5 زمستان 1382|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6669484|صفحه=|نام۱=سیداسحاق|نام خانوادگی۱=حسینی کوهساری|چاپ=}}</ref> | |||
== حقوق سیاسی در اسناد بین الملل == | |||
این حقوق در اعلامیه جهانی حقوق بشر جزو حقوق بنیادین انسان ها بیان شده است و همان طور که گفته شد همراه با حقوق مدنی، میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی را تشکیل می دهند. منظور از حقوق سیاسی، مجموع حقوق و آزادی های فردی است که یک شخص با اراده آزاد در تصمیم گیری های راجع به حکومت مشارکت نماید، بنابراین حقوق سیاسی به مشارکت افراد جامعه در تعیین سرنوشت کشور اطلاق می شود. | |||
همه افراد جامعه همان طوز که از حقوق مدنی برخوردارند، از این حقوق نیز برخوردار می باشند و باید امنیت سیاسی داشته باشند. امنیت سیاسی یعنی این که « هر کس حق دارد در تعیین سرنوشت خود که متاثر از سرنوشت جامعه است، دخالت کند و هیچ کس را نمی توان به داشتن باور سیاسی خاص وادار کرد یا از باور سیاسی خاصی منع کرد.» | |||
ماده 21 اعلامیه جهانی حقوق بشر این حق را به عنوان یکی از حقوق بنیادین بشری دانسته و مورد شناسایی قرار داده است. بر اساس این ماده، افراد در اداره عمومی کشور به صورت مستقیم یا غیر مستقیم (از طریق نمایندگان قانونی خود) حق مشارکت دارند. | |||
از مصادیق این حقوق می توان به حق آزادی بیان، عقیده، مذهب و آزادی اجتماعات و شرکت در آنها و همچنین آزادی رفت و آمد و داشتن حق تابعیت و ممنوعیت سلب خودسرانه آن اشاره کرد. | |||
در میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، به مصادیقی از حقوق سیاسی در کنار حقوق مدنی تاکید شده و دولت های عضو موظف شده اند این حقوق را در قوانین داخلی خود نهادینه نمایند. بر این اساس با توجه به الحاق ایران به این میثاق و تصویب آن توسط مجلس، مصادیق حقوق سیاسی اشاره شده در این میثاق می توانند از حقوق قانونی شهروندان به شمار بیایند. حق انتخاب کردن و انتخاب شدن به عنوان نماینده قانونی مردم در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در کنار اصل های 23، 24، 26 و 27 بیان کننده مهم ترین حق های سیاسی شهروندان است که مورد حمایت مهم ترین منبع حقوقی ایران یعنی قانون اساسی می باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق شهروندی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و اسناد بین المللی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=فصلنامه فقه، حقوق و علوم جزا جلد 2 تابستان 1397|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6669476|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=بی قامت کهریز|چاپ=}}</ref> | |||
== مقررات پر کاربرد == | == مقررات پر کاربرد == | ||