۱۴٬۸۷۳
ویرایش
ماده ۲۸۲ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
←نکات توضیحی و تفسیری دکترین
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۲۸۲ قانون آیین دادرسی مدنی''': در صورتی که [[اصحاب دعوا|طرفین]] حاضر نباشند، [[دادگاه]] محل ادای [[سوگند]]، تعیین وقت نموده و طرفین را [[احضار]] می‌نماید. در احضار نامه علت حضور قید می‌گردد. | '''ماده ۲۸۲ قانون آیین دادرسی مدنی''': در صورتی که [[اصحاب دعوا|طرفین]] حاضر نباشند، [[دادگاه]] محل ادای [[سوگند]]، تعیین وقت نموده و طرفین را [[احضار]] می‌نماید. در احضار نامه علت حضور قید می‌گردد. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۲۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۲۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۲۸۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۲۸۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۲۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۶: | ||
پس از صدور [[قرار اتیان سوگند]] چنانچه طرفین یا یکی از آن‌ها حاضر نباشند، وقت رسیدگی تعیین و طرفین برای انجام مراسم دعوت می‌شوند و صرف حضور [[شخص|شخصی]] که باید اتیان سوگند نماید کفایت نمی‌کند و بایستی جلسه‌ی دیگر تعیین شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=560228|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> دعوت آن‌ها به جهت اجرای مراسم اتیان سوگند می‌بایست در [[احضارنامه]] قید گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=574100|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> علت حضور باید در احضارنامه قید شود تا شخص از نظر شرایط شرعی و مذهبی خود را آماده نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=560220|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | پس از صدور [[قرار اتیان سوگند]] چنانچه طرفین یا یکی از آن‌ها حاضر نباشند، وقت رسیدگی تعیین و طرفین برای انجام مراسم دعوت می‌شوند و صرف حضور [[شخص|شخصی]] که باید اتیان سوگند نماید کفایت نمی‌کند و بایستی جلسه‌ی دیگر تعیین شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=560228|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> دعوت آن‌ها به جهت اجرای مراسم اتیان سوگند می‌بایست در [[احضارنامه]] قید گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=574100|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> علت حضور باید در احضارنامه قید شود تا شخص از نظر شرایط شرعی و مذهبی خود را آماده نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=560220|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
== مطالعات فقهی == | |||
مرحوم محقق خویی می‌فرمایند: «[[مشهور فقها]] اعتقاد دارند حاکم فقط در مجلس قضا می‌تواند دیگری را سوگند بدهد اما دلیل بر این ادعا وجود ندارد بلکه اظهر آن است که سوگند دادن در غیر مجلس قضا جایز می‌باشد».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=560224|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | |||
== | == انتقادات == | ||
منظور از دادگاه محل ادای سوگند همان [[دادگاه صالح]] به رسیدگی به [[دعوا]] می‌باشد اما [[قانونگذار|قانونگذار]] از عبارت دادگاه محل ادای سوگند استفاده کرده‌است که این عبارت موجب اشکال است؛ چرا که دادگاه محل ادای سوگند الزاماً دادگاه صالح به رسیدگی به اصل دعوا نیست و ممکن است دادگاه صالح در چهارچوب [[ماده ۲۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی]]، به [[قاضی]] دیگری [[نیابت قضایی|نیابت]] دهد تا قسم را استماع کند که در این صورت محل استقرار آن قاضی دادگاه محل ادای سوگند خواهد بود نه دادگاهی که برای رسیدگی به اصل دعوا صالح است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=460056|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=574096|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||