رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره وضعیت فرجام خواهی در فرض عدم ارایه وکالتنامه معتبر: تفاوت میان نسخه‌ها

" درخصوص دادخواست تقدیمی خواهان اقای ا. س. م. فرزند م. با شغل ازاد مقیم *-د. ر. ن با وکالت بعدی خانم م. س. م. فرزند م. به شماره پروانه ۲۲۹۵به ادرس *روبروی شورای حل اختلاف دفتر وکالت به طرفیت خوانده ردیف اول اقای ی. ص. ف. فرزند ن. شغل کارمند مقیم *منزل سازمانی گمرک و خوانده ردیف دوم اقای ا. د. فرزند ج. شغل ازاد مقیم *خ۱۷شهریور به خواسته مطالبه خسارت ناشی از فروش بذر نامرغوب پیاز به میزان ۲۶/۸۷۵/۰۰۰/۰۰۰ریال و خسارت دادرسی و کلیه خسارات و اعسار از پرداخت هزینه دادرسی و دلایل و منضمات پرونده به تاریخ ۱۴۰۰/۱۰/۰۴نظر به اینکه وفق رای وحدت رویه هیات عمومی دیوان عالی کشور به شماره۲۲۱مورخ ۱۳۶۳/۱۰/۱۸صلاحیت محل وقوع مال غیر منقول دارای استثنایاتی بوده است.و در صورت پذیرش این موضوع که با کاشت بذر پیاز در زمین شرایط غیر منقول تبعی را بار خواهد نمود و مواد۱۲تا ۲۳قانون مدنی نیز موید چنین مطلبی می باشد. چنین استنباط می گردد. که قانون گذار بین دعوای مطالبه وجه مربوط به مال غیر منقول ناشی از عقود و قراردادها وغیر از ان توفیر قایل شده و نظر به اینکه بذر مربوط معیوب بوده و به میزان لازم شخص خوانده به تعهدات خود عمل ننموده است.و منطوقا از حیث صلاحیت ان را در حکم منقول دانسته است.و در صورت منقول دانستن دعوای فوق وفق قسمت اول ماده ۱۱قانن ایین دادرسی اصل بر صلاحیت محل اقامت خوانده بوده لذا مستندا به مواد ۲۶و ۲۷قانون ایین دادرسی مدنی این دادگاه با نفی صلاحیت از خود به اعتبار و شایستگی محاکم حقوقی *قرار عدم صلاحیت صادر و اعلام می دارد. این رای قطعی می باشد."