۱۰٬۷۳۹
ویرایش
ماده ۶۹۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۶۹۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۳
، ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
این ماده برگرفته از [[ | این ماده برگرفته از [[ماده 462 قانون مجازات اسلامی 1370]] است اما تفاوت هایی بین دو ماده وجود دارد.اول آنکه در قانون قدیم از موردی که حکم به پرداخت ارش میشد،صحبت نشده بود. و دوم آنکه حکم مذکور در ذیل ماده 462 قدیم در قانون جدید ذکر نشده است و سوم همان که اندک تفاوت در عبارات 2 ماده وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4584116|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
گفتنی است در مورد دیه بویایی و زایل کردن آن از دو سوراخ بینی، حکم به صحیح عاصم بن حمید از محمد بن قیس از امام باقر استناد میشود که در آن حدیث آمده است:در زمان امیرالمومنین مردی ادعا کرد که در اثر ضربتی،بینایی،بویایی و نطق خود را از دست داده است و امام(ع) فرمودند:"ان كان صادقا فقى وجبت له ثلاث ديات النفس."<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد فقه (جلد اول ) (بخش جزا)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=831508|صفحه=|نام۱=آیت اله خلیل|نام خانوادگی۱=قبله ای خویی|چاپ=4}}</ref> | گفتنی است در مورد دیه بویایی و زایل کردن آن از دو سوراخ بینی، حکم به صحیح عاصم بن حمید از محمد بن قیس از امام باقر استناد میشود که در آن حدیث آمده است:در زمان امیرالمومنین مردی ادعا کرد که در اثر ضربتی،بینایی،بویایی و نطق خود را از دست داده است و امام(ع) فرمودند:"ان كان صادقا فقى وجبت له ثلاث ديات النفس."<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد فقه (جلد اول ) (بخش جزا)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=831508|صفحه=|نام۱=آیت اله خلیل|نام خانوادگی۱=قبله ای خویی|چاپ=4}}</ref> | ||
== منابع == | |||
<references /> | |||