ماده ۲۸۱ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

*{{زیتونی|[[ماده ۲۸۲ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}}

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

درواقع این ماده، بیانگر قابل تمدید بودن مهلت اعتراض، موضوع ماده قبل است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون تجارت در نظم حقوق کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4139780|صفحه=|نام۱=فرشید|نام خانوادگی۱=فرحناکیان|چاپ=2}}</ref>

به موجب نظریه مشورتی شماره ۲۹۵۲ مورخه ۲۵/۱۰/۱۳۵۵ اداره حقوقی قوه قضاییه، «باتوجه به مواد ۲۸۰ و ۲۸۱ قانون تجارت، که مصرح است: (امتناع از تأدیه وجه برات، باید ظرف ۱۰ روز از تاریخ وعده، به وسیله نوشته‌ای که اعتراض عدم تأدیه نامیده می‌شود؛ معلوم گردد) و (اگر روز دهم تعطیل باشد؛ اعتراض، روز بعد آن به عمل خواهد آمد) و باتوجه به مواد ۲۹۳ و ۲۹۷ آن قانون، که مراجع گیرنده اعتراض نامه را معین کرده‌است. به نظر می‌رسد که روزهای پنجشنبه، که مراجع گیرنده اعتراض نامه تعطیل رسمی ندارند؛ نمی‌تواند جزء مدت اعتراض محسوب گردد.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=چک در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2859820|صفحه=|نام۱=فرشته|نام خانوادگی۱=سلیمی الیزایی|چاپ=3}}</ref>