ماده ۱۷ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

== نکات توضیحی ==

آیین‌نامه موضوع '''ماده ۱۷ قانون تجارت'''، در سال ۱۳۲۵ به تصویب رسید. بدین ترتیب در هر محلی که دایره، اداره یا شعبه ثبت شرکت‌ها، تأسیس شده یا بشود؛ برای ثبت نام بازرگانان و شرکت‌ها و بنگاه‌های تجارتی، دفتر مخصوصی به نام دفتر ثبت تجارتی وجود خواهد داشت. دفتر مذکور، قبل از آنکه چیزی در آن ثبت شود؛ توسط رئیس دادگستری یا نماینده او شماره‌گذاری شده و مهر و امضا می‌شود. هر تاجری از تاریخ شروع به کار، ظرف یک ماه، مکلف است اقدام به ثبت نام خود، در دفتر ثبت تجاری بنماید. ضمانت اجرای عدم اقدام برای ثبت نام، جزای نقدی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=خودآموز و راهنمای حقوق تجارت|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=طرح نوین اندیشه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3032756|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=پاشایی|چاپ=4}}</ref> همچنین، به موجب آیین‌نامه مزبور، شرکت‌هایی که مرکز اصلی آن‌ها، در خارج از کشور بوده؛ ولی در ایران شعبه‌ای را به ثبت رسانیده‌اند؛ موظف به ثبت نام خود در دفتر ثبت تجارتی هستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرکت‌های خارجی در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=بهنامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2611588|صفحه=|نام۱=مرجان|نام خانوادگی۱=آتشی گلستان|چاپ=1}}</ref>

== منابع ==