ماده ۱۷ قانون تجارت
ماده ۱۷ قانون تجارت: مقررات مربوطه به دفتر ثبت تجارتی را وزارت عدلیه با تصریح به موضوعاتی که باید به ثبت برسد به موجب نظامنامه معین خواهد کرد.
توضیح واژگان
دفتر ثبت تجارتی: دفتری است مخصوص ثبت نام تجار، شرکت های بازرگانی و تجارتخانه ها، و اطلاعات و مشخصات مربوط به آنها.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
آیین نامه موضوع این ماده، در سال 1325 به تصویب رسید. بدین ترتیب در هر محلی که دایره، اداره و یا شعبه ثبت شرکت ها، تأسیس شده و یا بشود؛ برای ثبت نام بازرگانان و شرکت ها و بنگاه های تجارتی، دفتر مخصوصی به نام دفتر ثبت تجارتی وجود خواهد داشت. دفتر مذکور، قبل از آنکه چیزی در آن ثبت شود؛ توسط رئیس دادگستری یا نماینده او شماره گذاری شده؛ و مهر و امضا می شود. هر تاجری از تاریخ شروع به کار، ظرف یک ماه، مکلف است اقدام به ثبت نام خود، در دفتر ثبت تجاری بنماید. ضمانت اجرای عدم اقدام برای ثبت نام، جزای نقدی است.[۲] و به موجب آیین نامه مزبور، شرکت هایی که مرکز اصلی آنها، در خارج از کشور بوده؛ ولی در ایران شعبه ای را به ثبت رسانیده اند؛ موظف به ثبت نام خود در دفتر ثبت تجارتی هستند.[۳]
منابع:
- ↑ حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2478876
- ↑ یوسف پاشایی. خودآموز و راهنمای حقوق تجارت. چاپ 4. طرح نوین اندیشه، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3032756
- ↑ مرجان آتشی گلستان. شرکت های خارجی در حقوق ایران. چاپ 1. بهنامی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2611588