ماده ۳۵ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

== واژگان ==

اخراج به معنای حضور شخص در خارج از قلمرو خاکی، ابی و هوایی کشور است. بنابراین سکونت در سفارتخانه کشور خارجی در ایران اخراج محسوب نمیشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3627328|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>

 

بر اساس این ماده در صورتی که اشخاص غیر ایرانی در ایران مرتکب جرم شوند طبق حکم دادگاه اخراج آنان پس از اجرای مجازات خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4950720|صفحه=|نام۱=محمدابراهیم|نام خانوادگی۱=شمس ناتری|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=کلانتری|نام۳=زینب|نام خانوادگی۳=ریاضت|نام۴=ابراهیم|نام خانوادگی۴=زارع|چاپ=2}}</ref> مجازات اخراج موقت یا دائم بیگانگان لزوما باید در دادنامه قید شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی (چاپ چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4322516|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=مصدق|چاپ=4}}</ref> گفتنی است که صدور حکم به اخراج بیگانه منحصر در مواردی است که بین جرم ارتکابی و حضور شخص در ایران تنافی وجود داشته باشد. فلذا ارتکاب هر جرمی از سوی آنان منتج به اخراج از کشور نخواهد شد.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3627316|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>

در مواردی که بیگانه ای در ایران مرتکب جرم [[جاسوسی]] شده است اخراج از کشور پس از تحمل مجازات قابل توجیه و ضروری است. ولی در ارتکاب جرائمی مانند ترک نفقه یا صدور چک پرداخت نشدنی اخراج بیگانه صحیح نیست.<ref name=":0" />

[[ماده 23 قانون مجازات اسلامی|بند ح ماده 23 قانون مجازات اسلامی]]