ماده 268 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۲۶۸ قانون امور حسبی''': مدیر تصفیه باید مطالبات متوفی را وصول و از خراب و ضایع شدن [[مال|اموالی]] که در معرض خرابی و تضییع است جلوگیری کرده و آن‌ها را بفروش برساند در نگاهداری اموال مواظبت نموده و تعمیرات ضروری [[مال غیرمنقول|اموال غیرمنقول]] را بنماید از تعطیل کارخانه یا تجارتخانه متوفی در صورتی که دایر باشد جلوگیری کند- درآمد [[ترکه]] و محصول را جمع‌آوری نموده و نظر به مقتضیات انبار نماید یا به [[بیع|فروش]] برساند مواد اولیه را که برای دائر ماندن بنگاه صنعتی یا بازرگانی متوفی لازم است تحصیل یا تجدید کند.

== توضیح واژگان ==

مدیر تصفیه: یا مدیر ترکه،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=341668|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> یا امین ترکه کسی است که دیون میت را مشخص می‌کند و می‌دهد؛ موصی به را از ترکه جدا می‌کند و به ذینفع می‌دهد و ترکه را آماده تقسیم بین ورثه می‌نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=83580|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref>

از مفاد ماده ۲۶۸ [[قانون امور حسبی]] چنین بر می‌آید که مدیر تصفیه در حدود اداره ترکه اختیار دارد و حق خرید و فروش اموال متوفی را جز به طریقی که قانونگذار مشخص کرده‌است ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه کانون سردفتران و دفتریاران سال 1345 شماره 27|ترجمه=|جلد=|سال=1345|ناشر=مهنا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1908136|صفحه=|نام۱=کانون سردفتران|دفتریاران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> بنابراین مدیر تصفیه باید اموال در معرض خرابی را بفروشد و می‌تواند در این خصوص خودش طرف معامله باشد اما در مورد سایر اموال متوفی چنین اختیاری ندارد و به طریق اولی حق انتقال این اموال را به خود نخواهد داشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه کانون سردفتران و دفتریاران سال 1345 شماره 27|ترجمه=|جلد=|سال=1345|ناشر=مهنا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1908132|صفحه=|نام۱=کانون سردفتران|دفتریاران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>

نظریه مشورتی شماره ۷/۸۳۷۴ مورخ ۱۳۷۳/۱۲/۱۵ [[اداره حقوقی قوه قضاییه]] مقرر می‌دارد: بند ۶ [[ماده ۱۷۶ قانون امور حسبی]] در باب مهر و موم است و ماده ۲۶۸ همان قانون در باب وظایف مدیر تصفیه می‌باشد و به موجب ماده اخیر، مدیر تصفیه در صورتی که کارخانه یا تجارتخانه دایر باشد باید از تعطیل آن جلوگیری کند. به عبارت دیگر هر یک از دو ماده فوق کاربرد مخصوص خود را دارد و به‌طور کلی در مواردی که کارگاه یا تجارتخانه مربوط به متوفی باشد که کارمندان و کارگرانی دارد، مهر و موم محل کارگاه یا تجارتخانه به معنای تعطیل کارگاه یا تجارتخانه خواهد بود. در این گونه مورد اشیا و لوازم و اموالی که وجود دارد و مورد نیاز نیست مهر و موم و بقیه را با قید اوصاف و مشخصات در اختیار مدیر یا کسی که محل را اداره می‌کند و مورد موافقت تقاضاکننده است قرار می‌دهند اضافه می‌کند در صورت تعطیلی کارگاه یا تجارتخانه مسئولیت پرداخت حقوق و آنچه که مربوط به ایام بیکاری کارگزان و کارمندان است با کسی خواهد بود که درخواست تعطیل را نموده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تفسیر قضایی قانون امور حسبی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2000416|صفحه=|نام۱=سیدمحمدرضا|نام خانوادگی۱=حسینی|چاپ=1}}</ref>

== منابع ==

{{پانویس|۲}}

[[رده:مواد قانون امور حسبی]]

[[رده:ترکه]]