ماده 301 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۳۰۱ قانون امور حسبی''': [[ولی قهری|ولی]] و [[وصی]] و [[قیم]] هر [[وارث|وارثی]] که [[محجور]] باشد و [[امین]] [[غایب مفقودالاثر|غایب]] و [[جنین]] و کسی که [[سهم‌الارث|سهم الارث]] بعضی از ورثه به او منتقل شده‌است و همچنین موصی له و وصی راجع به، موصی به، در صورتی که [[وصیت]] به جزء مشاع از [[ترکه]] شده باشد حق [[درخواست]] تقسیم دارند.
'''ماده ۳۰۱ قانون امور حسبی''': [[ولی قهری|ولی]] و [[وصی]] و [[قیم]] هر [[وارث|وارثی]] که [[محجور]] باشد و [[امین]] [[غایب مفقودالاثر|غایب]] و [[جنین]] و کسی که [[سهم‌الارث|سهم الارث]] بعضی از ورثه به او منتقل شده‌است و همچنین موصی له و وصی راجع به، موصی به، در صورتی که [[وصیت]] به جزء مشاع از [[ترکه]] شده باشد حق [[درخواست]] تقسیم دارند.


== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۸۴۸ قانون مدنی]]
* [[ماده ۸۴۸ قانون مدنی]]
* [[ماده ۸۴۷ قانون مدنی]]
== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
وصی: شخصی است که در ولایت بر مورد [[وصیت]]، نایب موصی می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=احوال شخصیه اهل سنت (طلاق، وصیت، ارث، حجر) در مذهب شافعی و حنفی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3043892|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=میرداداشی|نام۲=ولی اله|نام خانوادگی۲=علیزاده|نام۳=مهدی|نام خانوادگی۳=حسن‌زاده|چاپ=1}}</ref>
وصی: شخصی است که در ولایت بر مورد [[وصیت]]، نایب موصی می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=احوال شخصیه اهل سنت (طلاق، وصیت، ارث، حجر) در مذهب شافعی و حنفی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3043892|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=میرداداشی|نام۲=ولی اله|نام خانوادگی۲=علیزاده|نام۳=مهدی|نام خانوادگی۳=حسن‌زاده|چاپ=1}}</ref>
خط ۲۳: خط ۲۸:
با توجه به [[ماده ۸۴۸ قانون مدنی]] و ماده ۳۰۱ قانون امور حسبی، بدین نتیجه می‌رسیم که ورثه نمی‌توانند، بدون موافقت موصی له، موصی به را از [[مال منقول|منقول]] یا [[مال غیرمنقول|غیر منقول]] یا وجه رایج تعیین کرده به نامبرده تسلیم کنند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد هشتم) (ارث، وصیت، اخذ به شفعه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=748632|صفحه=|نام۱=پرویز|نام خانوادگی۱=نوین|نام۲=عباس|نام خانوادگی۲=خواجه پیری|چاپ=3}}</ref>
با توجه به [[ماده ۸۴۸ قانون مدنی]] و ماده ۳۰۱ قانون امور حسبی، بدین نتیجه می‌رسیم که ورثه نمی‌توانند، بدون موافقت موصی له، موصی به را از [[مال منقول|منقول]] یا [[مال غیرمنقول|غیر منقول]] یا وجه رایج تعیین کرده به نامبرده تسلیم کنند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد هشتم) (ارث، وصیت، اخذ به شفعه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=748632|صفحه=|نام۱=پرویز|نام خانوادگی۱=نوین|نام۲=عباس|نام خانوادگی۲=خواجه پیری|چاپ=3}}</ref>


== رویه‌های قضایی ==
 
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# حق درخواست تقسیم ترکه برای ولی و وصی و قیم وارث محجور وجود دارد.
# امین غایب و جنین نیز حق درخواست تقسیم ترکه را دارند.
# کسی که سهم‌الارث برخی ورثه به او منتقل شده‌ حق دارد درخواست تقسیم کند.
# موصی له و وصی درباره موصی به، در صورتی که وصیت به جزء مشاع از ترکه باشد، می‌توانند درخواست تقسیم نمایند.
# تقسیم ترکه در شرایطی ممکن است که وصیت به جزء مشاع از ترکه شده باشد.
 
== رویه های قضایی ==
در نشست قضایی دادگستری بیرجند در مرداد ۸۸ این سؤال طرح شد که فردی بیست راس از صد راس گوسفندان خود را به نفع پسر عمویش وصیت کرده‌است. زمان فوت پنجاه راس گوسفند دارد: این وصیت تا چند راس گوسفند قابلیت اجرا دارد؟ ب: چنانچه در تعیین موصی به اختلاف باشد، چگونه رفع اختلاف می‌شود؟ کمیسیون این گونه پاسخ داد: ماده [[ماده ۸۴۸ قانون مدنی|۸۴۸ قانون مدنی]]، در مورد سؤال قابلیت استناد ندارد. در عین حال به نظر می‌رسد آنچه از نظر موصی موضوعیت داشته، موضوع وصیت به تعداد احشام وی بوده‌است، بنابراین با توجه به این که نامبرده یک پنجم گوسفندان را مد نظر داشته، اعمال مقررات [[ماده ۸۴۷ قانون مدنی]]، مقتضی به نظر می‌رسد. با این ترتیب نظر اعلامی تأیید می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نشست‌های قضایی (27) مسائل قانون مدنی (جلد هفتم)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=243936|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref>
در نشست قضایی دادگستری بیرجند در مرداد ۸۸ این سؤال طرح شد که فردی بیست راس از صد راس گوسفندان خود را به نفع پسر عمویش وصیت کرده‌است. زمان فوت پنجاه راس گوسفند دارد: این وصیت تا چند راس گوسفند قابلیت اجرا دارد؟ ب: چنانچه در تعیین موصی به اختلاف باشد، چگونه رفع اختلاف می‌شود؟ کمیسیون این گونه پاسخ داد: ماده [[ماده ۸۴۸ قانون مدنی|۸۴۸ قانون مدنی]]، در مورد سؤال قابلیت استناد ندارد. در عین حال به نظر می‌رسد آنچه از نظر موصی موضوعیت داشته، موضوع وصیت به تعداد احشام وی بوده‌است، بنابراین با توجه به این که نامبرده یک پنجم گوسفندان را مد نظر داشته، اعمال مقررات [[ماده ۸۴۷ قانون مدنی]]، مقتضی به نظر می‌رسد. با این ترتیب نظر اعلامی تأیید می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نشست‌های قضایی (27) مسائل قانون مدنی (جلد هفتم)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=243936|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref>
* [[نظریه شماره 7/99/320 مورخ 1399/04/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دعوای تقسیم ترکه از سوی احدی از ورثه که سهم خود را منتقل کرده]]
* [[نظریه شماره 7/99/320 مورخ 1399/04/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دعوای تقسیم ترکه از سوی احدی از ورثه که سهم خود را منتقل کرده]]


منوی ناوبری