ماده 301 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۳۰۱ قانون امور حسبی''': [[ولی قهری|ولی]] و [[وصی]] و [[قیم]] هر [[وارث|وارثی]] که [[محجور]] باشد و [[امین]] [[غایب مفقودالاثر|غایب]] و [[جنین]] و کسی که [[سهم‌الارث|سهم الارث]] بعضی از ورثه به او منتقل شده‌است و همچنین موصی له و وصی راجع به، موصی به، در صورتی که [[وصیت]] به جزء مشاع از [[ترکه]] شده باشد حق [[درخواست]] تقسیم دارند.

== مواد مرتبط ==

* [[ماده ۸۴۸ قانون مدنی]]

درخواست: به معنای خواهش، مطالبه، تقاضا هم در امور کیفری وجود دارد و هم در امور مدنی، هرچند درخواست در امور مدنی مصادیق بیشتر و کاربرد فراوان‌تری دارد. مفهوم درخواست با [[دادخواست]] ارتباط زیادی دارد و تمییز آن‌ها از اهمیت فراوانی برخوردار است، چرا که در مورد درخواست لزومی ندارد که تشریفات خاص دادخواست رعایت گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1549664|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=کریمی|چاپ=1}}</ref>

با توجه به [[ماده ۸۴۸ قانون مدنی]] و ماده ۳۰۱ قانون امور حسبی، بدین نتیجه می‌رسیم که ورثه نمی‌توانند، بدون موافقت موصی له، موصی به را از [[مال منقول|منقول]] یا [[مال غیرمنقول|غیر منقول]] یا وجه رایج تعیین کرده به نامبرده تسلیم کنند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد هشتم) (ارث، وصیت، اخذ به شفعه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=748632|صفحه=|نام۱=پرویز|نام خانوادگی۱=نوین|نام۲=عباس|نام خانوادگی۲=خواجه پیری|چاپ=3}}</ref>

{{هوش مصنوعی (ماده)}}

# حق درخواست تقسیم ترکه برای ولی و وصی و قیم وارث محجور وجود دارد.

# موصی له و وصی درباره موصی به، در صورتی که وصیت به جزء مشاع از ترکه باشد، می‌توانند درخواست تقسیم نمایند.

# تقسیم ترکه در شرایطی ممکن است که وصیت به جزء مشاع از ترکه شده باشد.

== رویه های قضایی ==

در نشست قضایی دادگستری بیرجند در مرداد ۸۸ این سؤال طرح شد که فردی بیست راس از صد راس گوسفندان خود را به نفع پسر عمویش وصیت کرده‌است. زمان فوت پنجاه راس گوسفند دارد: این وصیت تا چند راس گوسفند قابلیت اجرا دارد؟ ب: چنانچه در تعیین موصی به اختلاف باشد، چگونه رفع اختلاف می‌شود؟ کمیسیون این گونه پاسخ داد: ماده [[ماده ۸۴۸ قانون مدنی|۸۴۸ قانون مدنی]]، در مورد سؤال قابلیت استناد ندارد. در عین حال به نظر می‌رسد آنچه از نظر موصی موضوعیت داشته، موضوع وصیت به تعداد احشام وی بوده‌است، بنابراین با توجه به این که نامبرده یک پنجم گوسفندان را مد نظر داشته، اعمال مقررات [[ماده ۸۴۷ قانون مدنی]]، مقتضی به نظر می‌رسد. با این ترتیب نظر اعلامی تأیید می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نشست‌های قضایی (27) مسائل قانون مدنی (جلد هفتم)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=243936|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref>

* [[نظریه شماره 7/99/320 مورخ 1399/04/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دعوای تقسیم ترکه از سوی احدی از ورثه که سهم خود را منتقل کرده]]

== منابع ==

{{پانویس|۲}}

[[رده:ارث]]

[[رده:تقسیم ارث]]