۱۹۹٬۶۴۱
ویرایش
ماده 32 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده 33 قانون کار]] | |||
* [[ماده 31 قانون کار]] | * [[ماده 31 قانون کار]] | ||
== نکات | == نکات تفسیری دکترین == | ||
[[قانون کار]] و [[قانون تأمین اجتماعی]] [[کارفرما]] را در مورد خسارت وارده به [[کارگر]] مسئول میدانند و [[کارفرما]] حسب [[ماده 32 قانون کار]] مسئول جبران خسارت و در نتیجه کاهش توانایی های جسمانی و فکری ناشی از کار به کارگر است این نوع تعهد کارفرما ناشی از قانون است و تعهد به نتیجه خاص است اما در صورتی که [[کارگر]] به لحاظ عدم رعایت ضوابط فنی و بهداشت کار صدمه ببیند، کارفرما حسب [[ماده 95 قانون کار]] مسئول است و این مسئولیت ناشی از فعل [[کارفرما]] و تقصیر اوست و تعهد از نوع به وسیله است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تعهدات تعهد به وسیله و به نتیجه|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1071224|صفحه=|نام۱=عبدالحمید|نام خانوادگی۱=مرتضوی|چاپ=1}}</ref> | [[قانون کار]] و [[قانون تأمین اجتماعی]] [[کارفرما]] را در مورد خسارت وارده به [[کارگر]] مسئول میدانند و [[کارفرما]] حسب [[ماده 32 قانون کار]] مسئول جبران خسارت و در نتیجه کاهش توانایی های جسمانی و فکری ناشی از کار به کارگر است این نوع تعهد کارفرما ناشی از قانون است و تعهد به نتیجه خاص است اما در صورتی که [[کارگر]] به لحاظ عدم رعایت ضوابط فنی و بهداشت کار صدمه ببیند، کارفرما حسب [[ماده 95 قانون کار]] مسئول است و این مسئولیت ناشی از فعل [[کارفرما]] و تقصیر اوست و تعهد از نوع به وسیله است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تعهدات تعهد به وسیله و به نتیجه|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1071224|صفحه=|نام۱=عبدالحمید|نام خانوادگی۱=مرتضوی|چاپ=1}}</ref> | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
در کاهش توانایی های جسمی و فکری برخلاف از کارافتادگی کلی، همچنان امکان فعالیت برای [[کارگر]] وجود دارد ولی بدلیل خطرناک بودن ادامه فعالیت او برای خود یا دیگران و احتمال بروز خطر، به [[قرارداد کار]] او خاتمه داده می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4200028|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سلمان طاهری|چاپ=2}}</ref> | در کاهش توانایی های جسمی و فکری برخلاف از کارافتادگی کلی، همچنان امکان فعالیت برای [[کارگر]] وجود دارد ولی بدلیل خطرناک بودن ادامه فعالیت او برای خود یا دیگران و احتمال بروز خطر، به [[قرارداد کار]] او خاتمه داده می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4200028|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سلمان طاهری|چاپ=2}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# اگر خاتمه قرارداد کار به دلیل کاهش توانایی‌های جسمی و فکری ناشی از کار باشد، کارفرما موظف به پرداخت حق سنوات به کارگر است. | |||
# کاهش توانایی‌های جسمی و فکری کارگر باید توسط کمیسیون پزشکی سازمان بهداشت و درمان تأیید شود. | |||
# معرفی کارگر به کمیسیون پزشکی می‌تواند توسط شورای اسلامی کار یا نمایندگان قانونی کارگر انجام شود. | |||
# پرداخت حق سنوات به کارگر به میزان دو ماه آخرین حقوق برای هر سال سابقه خدمت محاسبه می‌شود. | |||
# کارفرما در این شرایط مکلف به پرداخت حق سنوات به کارگر است. | |||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۹: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | {{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | ||
[[رده:مواد قانون کار]] | [[رده:مواد قانون کار]] | ||
[[رده:قرارداد کار]] | [[رده:قرارداد کار]] | ||
[[رده:جبران خسارت از هر قبیل و پرداخت مزایای پایان کار]] | [[رده:جبران خسارت از هر قبیل و پرداخت مزایای پایان کار]] | ||