ماده 267 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مادر ۲۶۷ قانون امور حسبی''': پس از تعیین [[حق|حقوق]] و [[دین|دیون]] متوفی و پرداخت آن و اخراج مورد [[وصیت]] اگر از ترکه چیزی باقی بماند باقیمانده [[ترکه]] به [[ورثه]] داده می‌شود.

== توضیح واژگان ==

حق: امتیازی است که قانون برای افراد به رسمیت می‌شناسد مانند [[حق]] آزادی بیان، حق مالکیت و …<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مقدمه علم حقوق (کلیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568808|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=معین|چاپ=1}}</ref>

ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می‌یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252640|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref>

قاعده کلی مقدم بودن پرداخت [[دین|بدهی]] بر حقوق [[ورثه|بازماندگان]] مورد تأیید [[قانون مدنی]] و [[قانون امور حسبی]] است زیرا بدهی‌های متوفی قبل از فوت وی وجود داشته‌است و پس از فوت و پیدایش اشاعه حقوق بستانکارن که نسبت به اموال بدهکار برقرار بوده‌است نسبت به ترکه پابرجا می‌ماند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی قراردادهای ویژه (اشاعه، شرکت مدنی، تقسیم مال مشترک، ودیعه، وکالت، ضمان)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=517476|صفحه=|نام۱=سیدمحمود|نام خانوادگی۱=کاشانی|چاپ=1}}</ref>

== سوابق و مستندات فقهی ==

=== سوابق و مستندات فقهی ===

بنابراین بعد از پرداخت دین متوفی وصیت متوفی اجرا می‌شود و در نهایت آنچه باقی بماند به ورثه می‌رسد.<ref name=":0"/>

{{هوش مصنوعی (ماده)}}

# تعیین حقوق و دیون متوفی یکی از مراحل اصلی پیش از تقسیم ترکه است.

# باقی‌مانده ترکه پس از کسر حقوق، دیون، و اجرای وصیت به ورثه تخصیص می‌یابد.

# فرآیند فوق باید مطابق با مقررات و الزامات قانونی انجام شود.

== منابع ==

{{پانویس|۲}}

[[رده:تصفیه ترکه]]

[[رده:ترکه]]