۱۹۹٬۶۴۱
ویرایش
ماده 297 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 297 قانون امور حسبی''': بعد از باز شدن [[وصیت نامه]] [[دادگاه]] بخش به اشخاصی که [[وصیت]] به نفع آن ها شده یا کسانی که وصی معین شده اند مراتب را اطلاع می دهد. | '''ماده 297 قانون امور حسبی''': بعد از باز شدن [[وصیت نامه]] [[دادگاه]] بخش به اشخاصی که [[وصیت]] به نفع آن ها شده یا کسانی که وصی معین شده اند مراتب را اطلاع می دهد. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده 827 قانون مدنی]] | * [[ماده 827 قانون مدنی]] | ||
| خط ۸: | خط ۶: | ||
دادگاه: مرجعی است که به تجویز [[قانون]] برای رسیدگی به شکایات و [[دعوا|دعاوی]] [[امور حسبی]] تشکیل می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405480|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> | دادگاه: مرجعی است که به تجویز [[قانون]] برای رسیدگی به شکایات و [[دعوا|دعاوی]] [[امور حسبی]] تشکیل می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405480|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی ماده 297 قانون امور حسبی == | |||
== نکات توضیحی == | |||
مطابق [[ماده 827 قانون مدنی]] تملیک به موجب [[وصیت]] محقق نمی شود مگر با قبول موصی له پس از فوت موصی و بر اساس ماده 834 قانون مدنی، دروصیت عهدی قبول شرط نیست لیکن وصی می تواند مادام که موصی زنده است وصایت را رد کند و اگر قبل از فوت موصی رد نکرد بعد از آن حق رد ندارد اگر چه جاهل بر وصایت بوده باشد. لذا دادگاه بعد از باز کردن وصیت مراتب را به موصی له یا موصی لهم و وصی اطلاع می دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6649948|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref> | مطابق [[ماده 827 قانون مدنی]] تملیک به موجب [[وصیت]] محقق نمی شود مگر با قبول موصی له پس از فوت موصی و بر اساس ماده 834 قانون مدنی، دروصیت عهدی قبول شرط نیست لیکن وصی می تواند مادام که موصی زنده است وصایت را رد کند و اگر قبل از فوت موصی رد نکرد بعد از آن حق رد ندارد اگر چه جاهل بر وصایت بوده باشد. لذا دادگاه بعد از باز کردن وصیت مراتب را به موصی له یا موصی لهم و وصی اطلاع می دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6649948|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 297 قانون امور حسبی == | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# بعد از بازگشایی وصیت‌نامه، دادگاه موظف به اطلاع‌رسانی است. | # بعد از بازگشایی وصیت‌نامه، دادگاه موظف به اطلاع‌رسانی است. | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۴: | ||
# اطلاع‌رسانی به کسانی صورت می‌گیرد که به عنوان وصی تعیین شده‌اند. | # اطلاع‌رسانی به کسانی صورت می‌گیرد که به عنوان وصی تعیین شده‌اند. | ||
# وظیفه اطلاع‌رسانی بر عهده دادگاه بخش می‌باشد. | # وظیفه اطلاع‌رسانی بر عهده دادگاه بخش می‌باشد. | ||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
نظریه مشورتی شماره 7/2379 مورخ 1365/6/30 [[اداره حقوقی قوه قضاییه]] مقرر می دارد: [[حکم]] تنفیذ وصیت نامه از [[حکم اعلامی|احکام اعلامی]] دادگاه است که نیازی به صدور اجراییه ندارد و با صدور چنین حکمی وصیت نامه رسمیت می یابد و از اعتبار و ارزش قانونی برخوردار می شود و موصی له باید برای اجرای مفاد آن از طریق مراجع صالحه اقدام نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه قوانین و مقررات خانواده (آرای وحدت رویه و اصراری دیوانعالی کشور، آرای هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، آیین نامه احوال شخصیه زرتشتیان ایران، مقررات احوال شخصیه مسیحیان پروتستان ایران و...)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=معاونت تدوین تنقیح و انتشار قوانین و مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1263748|صفحه=|نام۱=معاونت تدوین تنقیح|انتشار قوانین|مقررات ریاست جمهوری|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref> | نظریه مشورتی شماره 7/2379 مورخ 1365/6/30 [[اداره حقوقی قوه قضاییه]] مقرر می دارد: [[حکم]] تنفیذ وصیت نامه از [[حکم اعلامی|احکام اعلامی]] دادگاه است که نیازی به صدور اجراییه ندارد و با صدور چنین حکمی وصیت نامه رسمیت می یابد و از اعتبار و ارزش قانونی برخوردار می شود و موصی له باید برای اجرای مفاد آن از طریق مراجع صالحه اقدام نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه قوانین و مقررات خانواده (آرای وحدت رویه و اصراری دیوانعالی کشور، آرای هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، آیین نامه احوال شخصیه زرتشتیان ایران، مقررات احوال شخصیه مسیحیان پروتستان ایران و...)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=معاونت تدوین تنقیح و انتشار قوانین و مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1263748|صفحه=|نام۱=معاونت تدوین تنقیح|انتشار قوانین|مقررات ریاست جمهوری|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۲: | ||
[[رده:وصیت نامه]] | [[رده:وصیت نامه]] | ||
[[رده:باز کردن وصیت]] | [[رده:باز کردن وصیت]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 1485}} | |||