ماده 297 قانون امور حسبی

ماده 297 قانون امور حسبی: بعد از باز شدن وصیت نامه دادگاه بخش به اشخاصی که وصیت به نفع آن ها شده یا کسانی که وصی معین شده اند مراتب را اطلاع می دهد.

توضیح واژگان

وصیت نامه: سندی است رسمی یا عادی که در آن وصیت به مال و یا وصیت عهدی را نوشته باشند. اگر این سند فاقد مشخصات وصیت نامه های خود نوشت و رسمی و سری باشد در مراجع رسمی مقبول نیست مگر این که ورثه موصی به صحت وصیت اقرار کرده باشند.

دادگاه: مرجعی است که به تجویز قانون برای رسیدگی به شکایات و دعاوی امور حسبی تشکیل می شود.

نکات توضیحی

مطابق ماده 827 قانون مدنی تملیک به موجب وصیت محقق نمی شود مگر با قبول موصی له پس از فوت موصی و بر اساس ماده 834 قانون مدنی، دروصیت عهدی قبول شرط نیست لیکن وصی می تواند مادام که موصی زنده است وصایت را رد کند و اگر قبل از فوت موصی رد نکرد بعد از آن حق رد ندارد اگر چه جاهل بر وصایت بوده باشد. لذا دادگاه بعد از باز کردن وصیت مراتب را به موصی له یا موصی لهم و وصی اطلاع می دهد.

رویه های قضایی

نظریه مشورتی شماره 7/2379 مورخ 1365/6/30 اداره حقوقی قوه قضاییه مقرر می دارد: حکم تنفیذ وصیت نامه از احکام اعلامی دادگاه است که نیازی به صدور اجراییه ندارد و با صدور چنین حکمی وصیت نامه رسمیت می یابد و از اعتبار و ارزش قانونی برخوردار می شود و موصی له باید برای اجرای مفاد آن از طریق مراجع صالحه اقدام نماید.