ماده 42 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها

*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}}

*{{زیتونی|[[ماده 43 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}}

== مواد مرتبط ==

* [[ماده ۱ قانون کار]]

* [[ماده 41 قانون کار]]

* [[ماده 34 قانون کار]]

[[کارفرما]] مطابق این ماده حداقل مزد موضوع [[ماده 41 قانون کار|ماده 41]] این قانون را منحصراً بصورت نقدی باید پرداخت کند.پرداختهای غیر نقدی به هر صورت که در [[قرارداد|قرارداد ها]] پیش بینی می شود باید به عنوان پرداخت اضافه بر حداقل مزد تلقی شود.یعنی به هر صورت [[کارفرما]] موظف به پرداخت نقدی حداقل حقوق است و اگر مقداری از حقوق طبق قرارداد به صورت جنس پیش بینی شده و آن را باید به صورت اضافه کاری یا تحت عنوان  حق مدیریت، حق تخصص و غیره پرداخت کند و یا اینکه [[کارگر|کارگری]] از حداقل مزد بیشتر حقوق دریافت میکند، [[کارفرما]] میتواند مبلغ بیش از حداقل مزد را به صورت غیر نقدی پرداخت کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3119128|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=2}}</ref>

{{هوش مصنوعی (ماده)}}

# حداقل مزد باید صرفاً به صورت نقدی پرداخت شود.

# الزام به پرداخت نقدی حداقل مزد مطابق [[ماده 41 قانون کار]] است.

# قراردادها ممکن است شامل پرداخت‌های غیرنقدی باشند، اما این پرداخت‌ها به حداقل مزد افزوده می‌شود.

== منابع ==

{{پانویس}}{{مواد قانون کار}}

[[رده:شرایط کار]]

[[رده:حق السعی]]