ماده 120 قانون اجرای احکام مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۲۰ قانون اجرای احکام مدنی''': در نقاطی که [[روزنامه محلی|روزنامه]] نباشد همچنین در مورد [[مال|اموالی]] که قیمت آن‌ها بیش از دویست هزار ریال نباشد آگهی به جای انتشار روزنامه به تعداد کافی در معابر الصاق و تاریخ الصاق در صورت‌مجلس قید می‌شود.

== مواد مرتبط ==

* [[ماده ۱۱۷ قانون اجرای احکام مدنی]]

* [[ماده ۱۲۳ قانون اجرای احکام مدنی]]

* [[ماده ۱۵۸ قانون اجرای احکام مدنی]]

== توضیح واژگان ==

[[روزنامه محلی|روزنامهٔ محلی]]: روزنامه‌ای است که در سطح [[شهرستان]] یا حداکثر در سطح یک [[استان]] منتشر می‌شود و در برابر آن [[روزنامه کثیرالانتشار|روزنامهٔ کثیرالانتشار]] قرار دارد که در سطح کشور منتشر می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1239508|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> همچنین اینطور بیان شده‌است که: «منظور از روزنامه محلی روزنامه‌ای است که در سطح کشور توزیع نمی‌شود بلکه فقط برای اهالی آن محل اطلاعات و وقایع را درج و در سطح همان محل توزیع می‌شود».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1561116|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>

[[مال]]: به هر چه که قابل [[معاوضه]] و مبادله بین مردم باشد و [[تلف]] نمودن آن، موجب [[مسئولیت]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=موجبات ضمان (درآمدی بر مسئولیت مدنی و اسباب و آثار آن در فقه اسلامی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1048832|صفحه=|نام۱=آیت اله عباسعلی|نام خانوادگی۱=عمیدزنجانی|چاپ=2}}</ref>

با توجه به مفاد مادهٔ فوق، در دو مورد الصاق آگهی جای انتشار در روزنامه را می‌گیرد:

# در نقاطی که روزنامه نباشد: در این صورت نیازی به آگهی در روزنامه نیست، مگر اینکه طرفین متقاضی این امر باشند و [[تراضی]] کنند.

نکتهٔ دیگر آن که، هزینهٔ الصاق آگهی بر معابر، به اعتبار [[ماده ۱۵۸ قانون اجرای احکام مدنی]]، با [[محکوم علیه|محکوم‌علیه]] است. در صورت امتناع وی از پرداخت، [[محکوم‌له]] می‌تواند آن را بپردازد و در نهایت، آن را از حاصل فروش اموال توقیف شده وصول نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1239556|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>

هزینهٔ تکثیر آگهی‌ها نیز، به عنوان [[هزینه اجرا|هزینه‌های اجرایی]]، بر عهدهٔ [[محکوم علیه|محکوم‌علیه]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اصحاب دعوا و شخص ثالث در مزایده اجرای احکام مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2123480|صفحه=|نام۱=سیدابوذر|نام خانوادگی۱=علوی|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=طاهری فرد|چاپ=2}}</ref>

== انتقادات ==

مبلغ «دویست هزار ریال» مذکور در مادهٔ فوق، بر اساس نرخ تورم موجود، بسیار ناچیز است. به همین جهت، اینطور بیان شده‌است که: «این مقرره از مقررات متروک است و لازم است قانونگذار، بر اساس نرخ [[تورم]] و تحولات اقتصادی مبلغ مذکور را به میزانی معقول افزایش دهد».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1239544|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>

{{هوش مصنوعی (ماده)}}

# در مناطق بدون دسترسی به روزنامه، آگهی‌ها به جای چاپ در روزنامه، در معابر عمومی نصب می‌شوند.

# هنگام الصاق آگهی در معابر، تاریخ الصاق باید در صورت‌جلسه ذکر شود.

# نصب آگهی در معابر باید به تعداد کافی انجام شود تا مخاطبان به آن دسترسی داشته باشند.

== منابع ==

{{پانویس|۲}}{{مواد قانون اجرای احکام مدنی}}

[[رده:نقاط فاقد روزنامه]]

[[رده:قلت بهای اموال]]