ماده ۸۹۰ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

قائم مقامی به وراثت، زمانی تحقق می‌پذیرد که در نسل واسطه، وارث دیگری برای متوفی، وجود نداشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (ارث)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4317604|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=4}}</ref> وراثت به قائم مقامی، از محروم شدن یک صنف توسط صنف دیگر، جلوگیری می‌نماید؛ مثلاً چنانچه جد متوفی، حین فوت او زنده بوده؛ و نیز میت دارای برادری بوده که قبل از او، فوت نموده ولی فرزندی از خود به جا گذاشته؛ در این صورت، تمام [[ترکه]] به جد نمی‌رسد؛ بلکه بین او و برادرزاده متوفی، به نسبت مقرر قانونی تقسیم می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=الفارق (دایرةالمعارف عمومی حقوقی) (جلد چهارم) (عدل، مصارف ترکه)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4405496|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref>

[[قاعده الاقرب یمنع الابعد|قاعده فقهی «الاقرب یمنع الابعد»]]، دلالت بر محرومیت فرزندان اخوه در صورت وجود اخوه برای متوفی دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=169660|صفحه=|نام۱=سیدمحمدرضا|نام خانوادگی۱=حسینی|چاپ=4}}</ref>

== مصادیق و نمونه ها ==