قانون مطبوعات: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۱٬۲۷۶ بایت اضافه‌شده ،  دیروز در ‏۱۶:۴۴
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''قانون مطبوعات''' در تاریخ 1364/12/28 تصویب و در تاریخ 1365/1/24 در روزنامه رسمی شماره 11976 منتشر شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قوانین و مقررات حقوق مالکیت فکری (ملی و بین المللی)|ترجمه=|جلد=|سال=1383|ناشر=بهنامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''قانون مطبوعات''' در تاریخ 1364/12/28 تصویب و در تاریخ 1365/1/24 در روزنامه رسمی شماره 11976 منتشر شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قوانین و مقررات حقوق مالکیت فکری (ملی و بین المللی)|ترجمه=|جلد=|سال=1383|ناشر=بهنامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6714132|صفحه=|نام۱=تقی|نام خانوادگی۱=امانی|چاپ=1}}</ref>
'''قانون مطبوعات''' در تاریخ 1364/12/28 تصویب و در تاریخ 1365/1/24 در [[روزنامه رسمی]] شماره 11976 منتشر شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قوانین و مقررات حقوق مالکیت فکری (ملی و بین المللی)|ترجمه=|جلد=|سال=1383|ناشر=بهنامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6714132|صفحه=|نام۱=تقی|نام خانوادگی۱=امانی|چاپ=1}}</ref> '''قانون مطبوعات''' در اصل به منظور ایجاد نظم و جلوگیری از لجام گسیختگی در حوزه [[مطبوعات]] تدوین شده است.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=سیر تحول قوانین مطبوعات در ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مرکز اسناد انقلاب اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6714156|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=معین فرد|چاپ=1}}</ref>


== سیر تحولات قانون ==
== سیر تحولات قانون ==
اولین '''قانون مطبوعات''' در ایران مصوب پنجم محرم 1326 هجری قمری است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=سیر تاریخی قوانین مطبوعات در ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1380|ناشر=ماهنامه وکالت شماره 7 مرداد و شهریور 1380|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6714144|صفحه=|نام۱=فاقد نویسنده|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> بعد از [[انقلاب اسلامی]]، نخستین '''قانون مطبوعات''' در تاریخ 1358/5/31 با عنوان «لایحه قانونی مطبوعات»، قبل از تصویب [[قانون اساسی]] از تصویب شورای انقلاب گذشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=توهین به مقدسات مذهبی (مطالعه تطبیقی در فقه اسلامی، حقوق داخلی و بین الملل)|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6714136|صفحه=|نام۱=ابوالفضل|نام خانوادگی۱=احمدزاده|چاپ=1}}</ref> در این قانون، انتشار نشریه موکول به اخذ پروانه انتشار از [[وزارت ارشاد]] پس از تایید صلاحیت متقاضی در کمیسیونی که به همین منظور از نماینده ناشران، نویسندگان، دیوان کشور، اساتید دانشگاه تهران، اساتید حوزه علمیه قم و وکلای دادگستری تشکیل می شد، کردید. محدودیت ها و موارد ممنوعه ای که مطبوعات مکلف به رعایت آن ها بوند و نیز [[مجازات|مجازات های]] مربوط به تخلف از این حدود ذکر شد و رسیدگی [[جرایم مطبوعاتی]] به دادگاه جنایی با حضور هیئت منصفه موکول شد. قانون مزبور ترکیب اعضای هیئت منصفه و شرایط آن ها و نحوه انجام وظیفه آن ها را نیز ذکر نموده بود. بعد از تصویب قانون اساسی، قانون جدید مطبوعات در سال 1364 از تصویب [[مجلس شورای اسلامی]] گذشت که تقریبا الهام گرفته از همان قانون مطبوعات 1358 بود. این قانون به اعتبار خود باقی است اما الحاقات و اصلاحاتی به آن وارد شده است:<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق بشر و راهکارهای اجرای آن|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=اطلاعات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6714128|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=مهرپور|چاپ=2}}</ref>
[[انقلاب مشروطیت]] به عنوان نقطه عطف تاریخ [[کشور]] ما پیامدهایی داشت. از آن جمله می توان به [[آزادی مطبوعات]] اشاره نمود. پس از انقلاب، شمار مطبوعات نسبت به قبل از انقلاب، قابل مقایسه نبوده و از حد شمارش بیرون است. علاوه بر آن آزادی مطبوعات تا آن حد پیش رفته بود که روزنامه ها، مجلات و سایر مطبوعات هر آنچه می خواستند می نوشتند و این امر موجبات نارضایتی دربار، مخالفان مشروطه و حتی مجلس شورای ملی را فراهم کرده بود. با عنایت به مراتب فوق لزوم تصویب قانونی جهت لجام گسیختگی مطبوعات احساس شد. به این ترتیب قانون مطبوعات در سال 1286 شمسی توسط [[مجلس شورای ملی]] به عنوان نخستین قانون عادی مطبوعات تصویب شد.<ref name=":0" /> بعد از [[انقلاب اسلامی]]، نخستین '''قانون مطبوعات''' در تاریخ 1358/5/31 با عنوان «لایحه قانونی مطبوعات»، قبل از تصویب [[قانون اساسی]] از تصویب شورای انقلاب گذشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=توهین به مقدسات مذهبی (مطالعه تطبیقی در فقه اسلامی، حقوق داخلی و بین الملل)|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6714136|صفحه=|نام۱=ابوالفضل|نام خانوادگی۱=احمدزاده|چاپ=1}}</ref> در این قانون، انتشار نشریه موکول به اخذ پروانه انتشار از [[وزارت ارشاد]] پس از تایید صلاحیت متقاضی در کمیسیونی که به همین منظور از نماینده ناشران، نویسندگان، دیوان کشور، اساتید دانشگاه تهران، اساتید حوزه علمیه قم و وکلای دادگستری تشکیل می شد، کردید. محدودیت ها و موارد ممنوعه ای که مطبوعات مکلف به رعایت آن ها بوند و نیز [[مجازات|مجازات های]] مربوط به تخلف از این حدود ذکر شد و رسیدگی [[جرایم مطبوعاتی]] به دادگاه جنایی با حضور هیئت منصفه موکول شد. قانون مزبور ترکیب اعضای هیئت منصفه و شرایط آن ها و نحوه انجام وظیفه آن ها را نیز ذکر نموده بود. بعد از تصویب قانون اساسی، قانون جدید مطبوعات در سال 1364 از تصویب [[مجلس شورای اسلامی]] گذشت که تقریبا الهام گرفته از همان قانون مطبوعات 1358 بود. این قانون به اعتبار خود باقی است اما الحاقات و اصلاحاتی به آن وارد شده است:<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق بشر و راهکارهای اجرای آن|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=اطلاعات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6714128|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=مهرپور|چاپ=2}}</ref>


# در تاریخ 1365/4/1 تبصره 4 به [[ماده ۱۰ قانون مطبوعات مصوب ۱۳۶۴|ماده 10]] الحاق شد.
# در تاریخ 1365/4/1 تبصره 4 به [[ماده ۱۰ قانون مطبوعات مصوب ۱۳۶۴|ماده 10]] الحاق شد.
خط ۲۴: خط ۲۴:
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:قانون]]
[[رده:فهرست قوانین]]
[[رده:قوانین حاکم بر جمهوری اسلامی ایران]]

منوی ناوبری