ماده ۴۱ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
تبصره 1 ـ دادگاه نمی‌ تواند قرار تعویق صدور حکم را به ‌صورت [[رسیدگی غیابی|غیابی]] صادر کند.
تبصره 1 ـ دادگاه نمی‌ تواند قرار تعویق صدور حکم را به ‌صورت [[رسیدگی غیابی|غیابی]] صادر کند.


تبصره 2 ـ چنانچه متهم در [[بازداشت]] باشد، دادگاه پس از صدور قرار تعویق صدور حکم، بلافاصله دستور آزادی وی را صادر می‌ نماید. دادگاه می‌ تواند در این مورد [[تأمین]] مناسب اخذ نماید. در هر صورت اخذ تأمین نباید به بازداشت مرتکب منتهی گردد.
تبصره 2 ـ چنانچه متهم در [[بازداشت]] باشد، دادگاه پس از صدور قرار تعویق صدور حکم، بلافاصله دستور آزادی وی را صادر می‌ نماید. دادگاه می‌ تواند در این مورد [[قرار تأمین|تأمین]] مناسب اخذ نماید. در هر صورت اخذ تأمین نباید به بازداشت مرتکب منتهی گردد.
*{{زیتونی|[[ماده ۴۰ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۴۰ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*[[ماده ۴۲ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]
*[[ماده ۴۲ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]
۳۴٬۱۱۹

ویرایش

منوی ناوبری