ماده ۱۱۴ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۱۴ قانون مجازات اسلامی''': در جرایم موجب [[حدود|حد]] به استثنای [[قذف]] و [[محاربه]] هرگاه متهم قبل از اثبات جرم، [[توبه]] کند و ندامت و اصلاح او برای قاضی محرز شود، حد از او [[سقوط حدود|ساقط]] می‌گردد. همچنین اگر جرایم فوق غیر از قذف با [[اقرار]] ثابت شده باشد، درصورت توبه مرتکب حتی پس از اثبات جرم، دادگاه می‌تواند [[عفو]] مجرم را توسط [[رئیس قوه قضاییه]] از مقام رهبری درخواست نماید.

تبصره ۱- توبه محارب قبل از دستگیری با تسلط بر او موجب سقوط حد است.

[[تائب]] به کسی گویند که از گناه برگردد و از آنچه مرتکب شده‌است، اظهار پشیمانی کند. توبه از بنیان‌های حقوق جزای اسلامی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=538516|صفحه=|نام۱=محمدعلی|نام خانوادگی۱=اردبیلی|چاپ=23}}</ref>