ماده ۴۲۹ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۴۲۹ قانون مجازات اسلامی''': در مواردی که محکوم به [[قصاص]]، در [[زندان]] است و صاحب [[حق قصاص]]، بدون عذر موجه یا به علت ناتوانی در پرداخت [[فاضل دیه]] یا به جهت انتظار برای [[بلوغ]] یا [[افاقه]] [[ولی دم]] یا [[مجنی علیه]]، مرتکب را در وضعیت نامعین رها نماید، با شکایت [[محکوم علیه]] از این امر، دادگاه صادرکننده حکم، مدت مناسبی را مشخص و به صاحب حق قصاص اعلام می ‌کند تا ظرف مهلت مقرر نسبت به [[گذشت]]، [[صلح|مصالحه]] یا [[اجرای قصاص]] اقدام کند. در صورت عدم اقدام او در این مدت‌، دادگاه می ‌تواند پس از تعیین [[تعزیر]] بر اساس کتاب پنجم «تعزیرات» و گذشتن مدت زمان آن با أخذ [[وثیقه]] مناسب و تأیید [[رییس حوزه قضایی]] و رییس کل دادگستری استان تا تعیین تکلیف از سوی صاحب حق قصاص، مرتکب را آزاد کند.