ماده ۴۳۸ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۴۳۸ قانون مجازات اسلامی''': اگر پس از [[اجرای قصاص|اجرای قصاص نفس]]، قاتل زنده بماند، [[حق قصاص]] برای [[ولی دم]] محفوظ است لکن اگر وی را به گونه ‌ای که جایز نیست، [[قصاص]] کرده باشد، در صورتی‌ که قاتل [[آسیب]] ببیند مشروط به شرایط [[قصاص عضو]] از جمله عدم [[خوف]] [[تلف]] ولی دم، قاتل حق قصاص عضو او را دارد و حق قصاص نفس نیز برای ولی دم باقی است ولی قبل از اجرای قصاص نفس، قاتل باید حق خود را [[استیفاء]]، [[صلح|مصالحه]] یا [[گذشت]] کند لکن اگر ولی دم نخواهد دوباره قصاص کند، قاتل حق قصاص او را ندارد. اگر قاتل برای فرار از [[قصاص نفس]] حاضر به گذشت، مصالحه و استیفای حق خود نشود با [[شکایت]] ولی دم از این امر، دادگاه مدت مناسبی را مشخص و به قاتل اعلام می ‌کند تا ظرف مهلت مقرر به گذشت، مصالحه یا مطالبه قصاص عضو اقدام کند. در صورت عدم اقدام او در این مدت، ولی دم به [[تعزیر]] مقرر در قانون محکوم می ‌شود و با مطالبه او قصاص نفس اجراء می ‌گردد و حق قصاص عضو برای [[وارث|ورثه]] جانی، محفوظ است.