ماده ۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

تبصره ۱ ماده ۴۵: چنانچه جرائم موضوع بندهای (الف)، (ب)، (پ) و (ت) ماده (۳۰۲) این قانون به صورت مشهود واقع شود، در صورت عدم حضور ضابطان دادگستری، تمام شهروندان می‌توانند اقدامات لازم را برای جلوگیری از فرار مرتکب جرم و حفظ صحنه جرم به عمل آورند.

تبصره ۲ ماده ۴۵: ولگرد کسی است که مسکن و مأوای مشخص و وسیله معاش معلوم و شغل یا حرفه معینی ندارد.

== توضیح واژگان ==

[[جرم مشهود]] آن هنگامی است که در شرف وقوع است یا زمان اندکی از وقوع آن گذشته‌است. چنان‌که آثار و ادله جرم اثبات و انتساب آن را به فاعل ممکن می‌کند. درحالی که [[جرم غیرمشهود]] به جرایمی گفته می‌شود که از زمان ارتکاب آن مدتی گذشته‌است و برای اثبات آن به شهود آنی دسترسی نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=505816|صفحه=|نام۱=محمدعلی|نام خانوادگی۱=اردبیلی|چاپ=23}}</ref>