ماده ۲۲۹ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده ۲۲۹ قانون آیین دادرسی کیفری (نمایش مبدأ)

۲۷۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۸ اوت ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

۱۵٬۶۷۷

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 خواستن متهم از كفيل يا وثيقه گذار جز در موردي كه حضور متهم براي تحقيقات ، دادرسي و يا اجراي حكم ضرورت دارد ، ممنوع است .
 تبصره ماده 229: تخلف از مقررات اين ماده موجب محكوميت انتظامي تا درجه چهار است .
+*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده قبلی]]}}
+*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده بعدی]]}}
 == پیشینه ==
 سابقاً [[ماده 142 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378)]] در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=درس نامه آیین دادرسی کیفری (جلد اول) (راهنمای رسیدگی به سرقت در دادسرا)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3908348|صفحه=|نام۱=شهرام|نام خانوادگی۱=محمدزاده|چاپ=1}}</ref>
@@ خط ۱۵: / خط ۱۶: @@
 == منابع ==
 {{پانویس}}
+{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}