ماده ۳۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

هرگاه متهم به طور صريح [[اقرار]] به ارتكاب [[جرم]] كند ، به طوري كه هيچ گونه شك و شبهه اي در اقرار و نيز ترديدي در صحت و اختياري بودن آن نباشد ، دادگاه به استناد اقرار ، رأي صادر مي كند .

== توضیح واژگان ==

[[اقرار]] در لغت به معنای اعتراف و در اصطلاح حقوقی به معنای اخبار و بیان حقی است به نفع دیگری و به ضرر خویش. اقرار در حقوق کیفری معمولاً به معنای پذیرش ارتکاب جرم از سوی متهم است. چنین اقراری باید مستقیم، بلاواسطه و توسط خود متهم صورت گیرد. اقرار در امور کیفری را باید متفاوت از اقرار در امور مدنی دانست. چرا که در امور مدنی، اقرار جنبه ی کاشفیت از موضوع را دارد. حل آن که در امور کیفری اقرار موضوعیت نداشته و صرفاً طریقی است برای استنباط دادگاه در تشخیص تقصیر متهم<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ اصطلاحات حقوق کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=نامه هستی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1307960|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=ایمانی|چاپ=2}}</ref>  

== منابع ==

{{پانویس}}