ماده ۱۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
بازپرس در هنگام صدور قرار نيابت قضائي مي تواند نوع تأمين را معين يا اختيار اخذ تأمين و نوع آن را به نظر بازپرسي كه تحقيق از او خواسته شده ، واگذار كند . چنانچه بازپرسي كه تحقيق از او درخواست شده با توجه به دفاع متهم و ادله ابرازي وي احراز كند كه تأمين خواسته شده نامتناسب است به نظر خود ، تأمين متناسبي اخذ مي كند . همچنين در موردي كه تقاضاي اخذ تأمين نشده باشد ، وي مي تواند در صورت توجه اتهام با نظر خود تأمين مناسب اخذ كند .
'''ماده ۱۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری''': بازپرس در هنگام صدور قرار نيابت قضائي مي تواند نوع تأمين را معين يا اختيار اخذ تأمين و نوع آن را به نظر بازپرسي كه تحقيق از او خواسته شده ، واگذار كند . چنانچه بازپرسي كه تحقيق از او درخواست شده با توجه به دفاع متهم و ادله ابرازي وي احراز كند كه تأمين خواسته شده نامتناسب است به نظر خود ، تأمين متناسبي اخذ مي كند . همچنين در موردي كه تقاضاي اخذ تأمين نشده باشد ، وي مي تواند در صورت توجه اتهام با نظر خود تأمين مناسب اخذ كند .
*{{زیتونی|[[ماده ۱۱۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۱۱۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۱۲۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۱۲۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
۱۵٬۶۷۷

ویرایش

منوی ناوبری