ماده ۱۰۰ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

هر شرکت با مسئولیت محدود که برخلاف مواد 96 و 97 تشکیل شده باشد باطل و از درجه اعتبار ساقط است لیکن شرکاء در مقابل اشخاص ثالث حق استناد به این بطلان ندارند.

== توضیح واژگان ==

اشخاص ثالث: شخص یا اشخاص طرف قرارداد با شرکت را، اشخاص ثالث نامند.(1060020)

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

حکم مندرج در این ماده را، نمی توان بطلان نسبی دانست. زیرا وضعیت قرارداد شرکت، درصورت عدم رعایت مقررات مواد 96 و 97 قانون تجارت، در روابط بین اعضا، بطلان مطلق است نه نسبی. ازطرفی عدم رعایت مقررات مزبور، در مقابل اشخاص ثالث نیز، منجر به بطلان شرکت نمی گردد. بلکه برعکس، در چنین حالتی، بطلان غیرقابل استناد بوده؛ و باید گفت که قرارداد شرکت، در مقابل اشخاص ثالث، صحیح نسبی محسوب می گردد.(32283) و مقصود از اشخاص ثالث مندرج در این ماده را، بستانکاران شرکت هستند. به نحوی که در روابط بین شرکا، شرکتی وجود ندارد. اما طلبکاران می توانند برای رسیدن به حقوق خود، به آن استناد نمایند. اما این امر را، نمی توان به این معنا دانست که اشخاص ثالث، حق درخواست بطلان شرکت مزبور را نداشته باشند. درواقع با عدم رعایت مفاد مواد 96 و 97 قانون تجارت، هر ذینفع می تواند با مراجعه به محکمه، خواستار بطلان شرکت بامسئولیت محدود گردد. اما شرکا نمی توانند همانند ذینفع ثالث، به بطلان مزبور استناد نموده؛ و درمقابل دیّان شرکت، به چنین حربه ای متوسل گردند.(721564) و به مجرد تشکیل شرکت، هیأت نظار باید نسبت به رعایت مواد 96 و 97 قانون تجارت، علم حاصل نماید. نقش ناظرین در تشخیص رعایت و یا عدم التزام شرکا به مواد یادشده؛ در بقا و یا زوال شرکت، از اهمیت بسزایی برخوردار است.(814009)