ماده ۱۸۴ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۸۴ قانون تجارت''': شرکت عقدی است معین، که منجر به ایجاد اشاعه در اموال شرکا می گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فلسفه حقوق مدنی (جلد دوم) (اصول عامه اذن و اذنیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1380|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=127744|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref>

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

نام شرکت های تضامنی و نسبی، باید به گونه ای انتخاب گردد که برای اشخاص ثالث، تداعی گر وصف اصلی شرکت های مزبور، یعنی شخصی بودن آنها باشد. و برخلاف دیگر شرکت ها، نام شرکت های تضامنی و نسبی، از دو بخش تشکیل شده؛ که بخش اول، عبارت است از اسم مخصوص شرکت، و بخش دوم، نام یک یا چند تن از شرکا است؛ که به دنبال اسم مخصوص شرکت می آید؛ و ممکن است با پسوندی نظیر "... یا برادران" و ... همراه باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق شرکت های تجاری|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3256568|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=پاسبان|چاپ=7}}</ref> و لزوم ذکر نام شرکا، به عنوان جزئی از نام شرکت، بیانگر جایگاه شخصی شرکا، در شرکت تضامنی و نسبی بوده؛ و نیز پیوند میان موجودیت شرکت و اعتبار شرکا را نشان می دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق شرکت های تجاری|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3256576|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=پاسبان|چاپ=7}}</ref>