۱۵٬۶۷۷
ویرایش
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 514 قانون تجارت''':طلبکارهایی که رهینه در دست دارند فقط در صورت غرما برای یادداشت قید میشوند. | '''ماده 514 قانون تجارت''':طلبکارهایی که رهینه در دست دارند فقط در صورت غرما برای یادداشت قید میشوند. | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۵۱۳ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۵۱۵ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
غرما در لغت به معنای طلبکاران است. اعم از آن که دارای طلب متاز باشند یا خیر. در عرف حقوقدانان اما به طلبکارانی گفته می شود که مال مدیون به نسبت طلب میان آن ها تقسیم می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (نظریه عمومی تعهدات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=442924|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=5}}</ref> | غرما در لغت به معنای طلبکاران است. اعم از آن که دارای طلب متاز باشند یا خیر. در عرف حقوقدانان اما به طلبکارانی گفته می شود که مال مدیون به نسبت طلب میان آن ها تقسیم می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (نظریه عمومی تعهدات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=442924|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=5}}</ref> |
ویرایش