ماده ۵۱۴ قانون تجارت

ماده ۵۱۴ قانون تجارت: طلبکارهایی که رهینه در دست دارند فقط در صورت غرما برای یادداشت قید می‌شوند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۵۱۳ قانون تجارت
• ماده ۵۱۵ قانون تجارت

توضیح واژگان

• رهینه: مال مورد رهن را که در فارسی گرو نام دارد، رهینه می‌نامند که به آن مال مرهون (مالی که در عقد رهن به وثیقه نهاده می‌شود) و عین مرهونه نیز گفته می‌شود.
• غرما: در لغت به معنای طلبکاران است. اعم از آن که دارای طلب ممتاز باشند یا خیر. در عرف حقوقدانان اما به طلبکارانی گفته می‌شود که مال مدیون به نسبت طلب میان آن‌ها تقسیم می‌شود.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 514 قانون تجارت

1. طلبکارهایی که دارای وثیقه یا رهن هستند.
2. طلبکاران دارای رهن در اولویت نسبت به طلبکاران بدون رهن قرار می‌گیرند.
3. قید شدن در لیست غرما به معنای ثبت طلبکاران برای تعیین وضعیت مطالبات است.
4. اولویت‌بندی طلبکاران در صورت ورشکستگی یا تسویه اموال بدهکار.
5. ثبت در لیست به منظور شفاف‌سازی حقوق طلبکاران انجام می‌شود.

رویه‌های قضایی

بر اساس رأی وحدت رویه به شماره ۱۵۵ مورخ ۱۳۴۷/۱۲/۱۴ طلبکارانی که وثیقه دارند، نسبت به حاصل فروش مال مورد وثیقه در برگ تقسیم حاصل فروش، بر دیگر طلبکاران مقدم‌اند.

مقالات مرتبط

• قاعده تعلیق یا توقف خود به خودی تعقیب ورشکسته (مطالعه تطبیقی در حقوق آمریکا و ایران)
• کارخانه های بحران زده در حقوق ایران با نگاهی به حقوق ایالات متحده آمریکا و فرانسه