۳۴٬۱۶۳
ویرایش
اخذ آخرین دفاع از متهم: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مطابق [[ماده ۲۶۲ قانون آیین دادرسی کیفری]]: «[[بازپرس]] پس از پایان [[تحقیقات مقدماتی|تحقیقات]] و در صورت وجود دلایل کافی بر وقوع [[جرم]]، به [[متهم]] یا وکیل وی اعلام می‌کند که برای [[برائت]] یا کشف حقیقت هر اظهاری دارد به عنوان '''آخرین دفاع''' بیان کند. هر گاه متهم یا وکیل وی در آخرین دفاع، مطلبی اظهار کند یا مدرکی ابراز نماید که در کشف حقیقت یا برائت مؤثر باشد، بازپرس مکلف به رسیدگی است.» | مطابق [[ماده ۲۶۲ قانون آیین دادرسی کیفری]]: «[[بازپرس]] پس از پایان [[تحقیقات مقدماتی|تحقیقات]] و در صورت وجود دلایل کافی بر وقوع [[جرم]]، به [[متهم]] یا وکیل وی اعلام می‌کند که برای [[برائت]] یا کشف حقیقت هر اظهاری دارد به عنوان '''آخرین دفاع''' بیان کند. هر گاه متهم یا وکیل وی در آخرین دفاع، مطلبی اظهار کند یا مدرکی ابراز نماید که در کشف حقیقت یا برائت مؤثر باشد، بازپرس مکلف به رسیدگی است.» | ||
این ماده مبتنی بر [[اصل برائت]] و در راستای حمایت از فردی است که ادعایی علیه او مطرح | این ماده مبتنی بر [[اصل برائت]] و در راستای حمایت از فردی است که ادعایی علیه او مطرح شده‌است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4706708|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> لذا لازم است خود متهم آخرین فردی باشد که در خصوص اتهامش مطلبی را بیان می‌کند، این مطلب را باید دفاع متهم از خویشتن تلقی کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278680|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
عده ای با استناد به عبارت «وجود دلایل کافی بر وقوع جرم» معتقدند بازپرس در صورتی مکلف به اخذ آخرین دفاع از متهم می‌باشد که معتقد به کافی بودن دلایل وقوع جرم توسط متهم باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4654712|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>همچنین گروهی دریافت [[احضاریه]] توسط بازپرس یا وکیل او برای ارائه آخرین دفاع را [[قرینه]] ای بر نظر موافق بازپرس به صدور [[قرار جلب به دادرسی]] می‌دانند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4654720|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> گفتنی است ارائه آخرین دفاع را نباید از وظایف متهم دانست، بلکه این امر صرفاً یکی از حقوق متهم است که می‌تواند آن را ساقط کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4654724|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | عده ای با استناد به عبارت «وجود دلایل کافی بر وقوع جرم» معتقدند بازپرس در صورتی مکلف به اخذ آخرین دفاع از متهم می‌باشد که معتقد به کافی بودن دلایل وقوع جرم توسط متهم باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4654712|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>همچنین گروهی دریافت [[احضاریه]] توسط بازپرس یا وکیل او برای ارائه آخرین دفاع را [[قرینه]] ای بر نظر موافق بازپرس به صدور [[قرار جلب به دادرسی]] می‌دانند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4654720|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> گفتنی است ارائه آخرین دفاع را نباید از وظایف متهم دانست، بلکه این امر صرفاً یکی از حقوق متهم است که می‌تواند آن را ساقط کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4654724|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[ماده ۳۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری]] | [[ماده ۳۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
[[ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
==در رویه قضایی== | ==در رویه قضایی== | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۳: | ||
=== در قانون === | === در قانون === | ||
مطابق [[ماده ۳۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری]]: «قبل از ختم دادرسی، چنانچه [[شاکی خصوصی|شاکی]] یا [[مدعی خصوصی]] راجع به موضوع [[شکایت]]، مطلب جدیدی داشته باشد، استماع می‌شود و [[دادستان]] یا [[نماینده دادستان|نماینده]] وی نیز می‌تواند عقیده خود را اظهار کند. دادگاه مکلف است پیش از اعلام ختم دادرسی، به متهم یا وکیل او اجازه دهد که آخرین دفاع خود را بیان کند. هرگاه متهم یا وکیل وی در آخرین دفاع مطلبی اظهار کند که در کشف حقیقت مؤثر باشد، دادگاه مکلف به رسیدگی است.» | مطابق [[ماده ۳۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری]]: «قبل از ختم دادرسی، چنانچه [[شاکی خصوصی|شاکی]] یا [[مدعی خصوصی]] راجع به موضوع [[شکایت]]، مطلب جدیدی داشته باشد، استماع می‌شود و [[دادستان]] یا [[نماینده دادستان|نماینده]] وی نیز می‌تواند عقیده خود را اظهار کند. دادگاه مکلف است پیش از اعلام ختم دادرسی، به متهم یا وکیل او اجازه دهد که آخرین دفاع خود را بیان کند. هرگاه متهم یا وکیل وی در آخرین دفاع مطلبی اظهار کند که در کشف حقیقت مؤثر باشد، دادگاه مکلف به رسیدگی است.» | ||
همچنین به موجب [[ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری]]: «پس از رعایت ترتیب مقرر در [[ماده ۳۵۹ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده (۳۵۹) این قانون]]، هرگاه دادستان بار دیگر اجازه صحبت بخواهد، به متهم، شاکی، مدعی خصوصی یا وکلای آنان نیز اجازه صحبت داده می‌شود. پیش از اعلام ختم رسیدگی، رئیس دادگاه یک بار دیگر به متهم یا وکیل او اجازه صحبت می‌دهد، آخرین دفاع را از متهم یا وکیل وی اخذ و سپس رسیدگی را ختم می‌کند. هرگاه متهم یا وکیل وی در آخرین دفاع، مطلبی اظهار کند که در کشف حقیقت مؤثر باشد، دادگاه مکلف به رسیدگی است.» | |||
=== مبنای حکم === | === مبنای حکم === | ||
لازم است متهم فرصت و امکانات کافی در راستای دفاع از دلایل اقامه شده علیه خود را داشته باشد، از همین رو پس از پایان تحقیقات نیز قاضی مکلف است که به متهم اجازه ابراز دفاعیات خود را به عنوان آخرین دفاع بدهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=قانون مدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1227932|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=حاجی زاده|چاپ=2}}</ref> | |||
=== در رویه قضایی === | === در رویه قضایی === | ||