ماده 22 قانون حمایت خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده 22 قانون حمایت خانواده: هرگاه [[مهريه]] در زمان وقوع [[عقد]] تا يكصد و ده سكّه تمام بهارآزادي يا معادل آن باشد، وصول آن مشمول مقررات ماده (2) [[قانون اجرای محكوميت‌ های مالی|قانون اجراي محكوميت‌ هاي مالي]] است. چنانچه مهريه، بيشتر از اين ميزان باشد در خصوص مازاد، فقط ملائت زوج ملاك پرداخت است. رعايت مقررات مربوط به محاسبه [[تادیه مهریه به نرخ روز|مهريه به نرخ روز]] كماكان الزامي است.

در خصوص پرداخت مهریه اثبات [[اعسار]] با [[مدعی]] است و این [[زوج]] است که باید [[اعسار|معسر]] بودن خود را ثابت کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد پنجم) (حقوق خانواده)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5262000|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=1}}</ref>