|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| '''ماده ۱۱ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان:''' [[نسخه برداری]] از [[اثر|اثرهای]] مورد حمایت این قانون مذکور در بند 1 از ماده 2 و ضبط برنامه های رادیویی و تلویزیونی، فقط در صورتی که برای استفاده شخصی و [[غیرانتفاعی]] باشد مجاز است.
| | نسخه برداری از اثرهای مورد حمایت این قانون مذکور در بند 1 از ماده 2 و ضبط برنامه های رادیوئی و تلویزیونی فقط در صورتیکه برای استفاده شخصی و غیرانتفاعی باشد مجاز است . |
|
| |
|
| == توضیح واژگان ==
| | [[رده:مواد قانون حمایت از حقوق مولفان، مصنفان و هنرمندان]] |
| منظور از استفاده شخصی این است که استفاده باید به نحوی باشد که جنبه خصوصی داشته و متضمن استفاده برای اجرای عمومی، اعمال و نمایش عموم یا درج آن در برنامه های کابلی نباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مطالعه تطبیقی نقض حقوق پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری در نظام حقوقی ایران و انگلستان)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4999596|صفحه=|نام۱=اکرم|نام خانوادگی۱=سالارپورگل ختمی|چاپ=1}}</ref>
| | [[رده:آثار مورد حمایت قانون]] |
| | | [[رده:نسخه برداری از اثر]] |
| == مطالعات تطبیقی ==
| | [[رده:استفاده شخصی و غیرانتفاعی]] |
| در حقوق فرانسه، مانند حقوق ایران، استفاده خانوادگی از مصادیق استفاده شخصی است و در نتیجه مجاز دانسته شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=سیاست جنایی ایران در حمایت از حقوق تألیف و نشر (سیاست تقنینی، سیاست قضایی، سیاست اداری)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4773044|صفحه=|نام۱=سیدعباس|نام خانوادگی۱=حسینی نیک|چاپ=1}}</ref> با این تفاوت که در ماده 41 قانون [[حق مؤلف|حق مولف]] فرانسه، با مجاز دانستن نمایش های خصوصی و [[غیرانتفاعی]] در محافل خانوادگی، مفهومی روشن تر و گسترده تر از کلمه «شخصی و خصوصی»، نسبت به قانون ایران ارائه شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق آفرینش های ادبی و هنری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5071200|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=آیتی|چاپ=-}}</ref>
| |
| | |
| == نکات توضیحی ==
| |
| بند 1 از ماده 2 چنین است: کتاب و رساله و جزوه و نمایشنامه و هر نوشته دیگر علمی و فنی و ادبی و هنری. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=سیاست جنایی ایران در حمایت از حقوق تألیف و نشر (سیاست تقنینی، سیاست قضایی، سیاست اداری)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4780028|صفحه=|نام۱=سیدعباس|نام خانوادگی۱=حسینی نیک|چاپ=1}}</ref>
| |
| | |
| ماده 11 فقط اشاره به «[[نسخه برداری]]» برای «استفاده شخصی و [[غیرانتقاعی]]» دارد و موارد انتفاعی را شامل نمی شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=سیاست جنایی ایران در حمایت از حقوق تألیف و نشر (سیاست تقنینی، سیاست قضایی، سیاست اداری)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4780028|صفحه=|نام۱=سیدعباس|نام خانوادگی۱=حسینی نیک|چاپ=1}}</ref>
| |
| | |
| == انتقادات ==
| |
| بهتر آن بود که قانون گذار، به جای «استفاده شخصی»، از واژه «خصوصی و خانوادگی» استفاده می کرد و در مورد اجرا و نمایش مستقیم اثر در محافل خانوادگی نیز به مجاز بودن آن تصریح می نمود تا جای ابهامی باقی نماند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=سیاست جنایی ایران در حمایت از حقوق تألیف و نشر (سیاست تقنینی، سیاست قضایی، سیاست اداری)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4773044|صفحه=|نام۱=سیدعباس|نام خانوادگی۱=حسینی نیک|چاپ=1}}</ref>
| |
| | |
| == منابع ==
| |
