ولگردی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ولگرد کسی است که مسکن و مأوی مشخص و وسیله معاش معلوم و شغل یا حرفه معین ندارد.[۱]
پیشینه
در ماده 276 قانون مجازات عمومی مصوب 1304 مجازات ولگردی تعیین شده بود.[۲]
در قانون
ماده 712 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)، عنصر قانونی این جرم را تشکیل می دهد.
مصادره درآمدها
در این جرم، وجود تمکن مالی مرتکب به عنوان یکی از علل تشدید مجازات محسوب شده است، در این فرض پول و همه اموالی که از طریق در آمدهای ناشی از ولگردی کسب شده، مصادره خواهد شد.[۳]
منابع
- ↑ تبصره 2 ماده 45 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1394
- ↑ پرویز صانعی. حقوق و اجتماع (رابطه حقوق با عوامل اجتماعی و روانی). چاپ 1. طرح نو، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2061776
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 612016