‌قانون حداکثر استفاده از توان فنی ومهندسی تولیدی و صنعتی و اجرایی کشور

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

‌‌قانون حداکثر استفاده از توان فنی و

مهندسی تولیدی و صنعتی و اجرایی کشور در اجرای پروژه‌ها و ایجاد تسهیلات به‌منظور

صدور خدمات

‌ماده 1- به منظور استفاده هرچه بیشتر از توان فنی مهندسی تولیدی و صنعتی و اجرایی

کشور کلیه وزارتخانه‌ها، سازمانها، موسسات، شرکتهای‌دولتی یا وابسته به دولت

(‌موضوع ماده 4 قانون محاسبات عمومی)، بانکها، موسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی

موضوع (‌ماده 5 قانون محاسبات‌عمومی)، موسسات عمومی یا عام‌المنفعه، بنیادها و

نهادهای انقلاب اسلامی و همچنین تمامی سازمانها، شرکتها و موسسات، دستگاهها و

واحدهایی‌که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است از قبیل شرکت ملی نفت ایران،

شرکت ملی گاز، شرکت پتروشیمی، سازمان هواپیمایی کشوری، سازمان‌صدا و سیما، شرکت

ملی فولاد و شرکت ملی صنایع مس ایران اعم از اینکه قانون خاص خود را داشته و یا از

قوانین و مقررات عام تبعیت نمایند و‌شرکتهای تابعه و وابسته به آنها موظفند در

ارجاع کارهای خدمات مهندسی مشاور، پیمانکاری، ساختمانی، تاسیساتی و تجهیزاتی

پروژه‌های خود اعم‌از اینکه از بودجه عمومی دولت و یا از درآمدهای خود و یا از

اعتبارات و تسهیلات ارزی و ریالی دستگاههای مزبور استفاده می‌کنند براساس

این‌مصوبه اقدام کنند.

‌ماده 2- به منظور تقویت توان فنی و اجرایی کشور در اجرای کارهای بزرگ و استفاده

حداکثر از توان داخلی ، سازمان برنامه و بودجه موظف است‌ظرف مدت سه ماه با کسب نظر

از وزارتخانه‌های ذیربط آیین‌نامه لازم برای سازماندهی و روش فعالیت واحدهای

پیمانکار طراحی و ساخت را تهیه و‌برای تصویب به هیات وزیران تسلیم نماید.

‌تبصره 1- پیمانکار طراحی و ساخت به شرکت یا موسسه‌ای اطلاق می‌شود که مسوولیت

انجام خدمات طراحی تفصیلی و اجرایی (‌طراحی‌مهندسی یا مهندسی فرآیند)، تهیه و

تامین کالا و تجهیزات، عملیات اجرایی، نصب و راه‌اندازی و مدیریت انجام این

فعالیتها در یک پروژه را بر عهده‌دارد.

‌تبصره 2- به منظور ایجاد فرصت کافی برای محققین و مبتکرین داخلی در تامین نیازهای

تکنولوژیک، تجهیزات و مواد اولیه مورد نیاز کشور کلیه‌دستگاههای موضوع ماده (1)

موظف هستند حداقل شش ماه قبل از برگزاری مناقصه لیست انواع تکنولوژی‌ها، تجهیزات و

مواد اولیه مورد نیاز خود را‌در اختیار سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران قرار

دهند. این سازمان موظف است در کمتر از یک ماه لیست فوق را منتشر و به اطلاع کلیه

محققین‌و مبتکرین کشور برساند.

‌ماده 3- از تاریخ تصویب این قانون ارجاع کارهای خدمات مهندسی مشاور و پیمانکاری

ساختمانی، تاسیساتی، تجهیزاتی و خدماتی صرفا به‌موسسات و شرکتهای داخلی مجاز است و

در صورت عدم امکان با پیشنهاد دستگاه اجرایی و تصویب شورای اقتصاد از طریق مشارکت

از شرکتهای‌ایرانی- خارجی مجاز خواهد بود حداقل سهم ارزشی کار طرف ایرانی پنجاه و

یک درصد (51%) خواهد بود.

‌تبصره 1- طرف قرارداد موظف است کلیه لوازم و تجهیزات و خدماتی را که در داخل کشور

تولید و ارائه می‌شود یا قابلیت تولید و ارایه دارد مورد‌استفاده قرار دهد.

درهرحال حداقل پنجاه و یک درصد (51%) از ارزش کار بایستی در داخل انجام پذیرد و

کارفرما مکلف است بر این امر نظارت نماید‌موارد استثنا پس از تایید سازمان برنامه

و بودجه بایستی به تصویب شورای اقتصاد برسد.

‌تبصره 2- پیمانکار ایرانی و یا مشارکت ایرانی - خارجی صرفا مجاز است بخش یا

بخشهایی از کار را به واحدهای تخصصی به صورت دست‌دوم واگذار نماید و نمی‌تواند

تمامی قرارداد را یکجا به صورت دست دوم واگذار نماید.

‌سازمان برنامه و بودجه موظف به نظارت کلی بر این امر می‌باشد.

‌ماده 4- بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران موظف است به منظور حمایت از شرکتهای

ایرانی و افزایش توان تولید و ارایه خدمات موضوع این‌قانون نسبت به موارد زیر

اقدام نماید.

1- گشایش اعتبار و یا صدور مجوز گشایش اعتبار توسط بانکهای تجاری در چهارچوب

قوانین بودجه‌های سنواتی و تسهیلات ارزی‌دستگاههای اجرایی حسب درخواست دستگاه

ذیربط به نفع شرکتهای ایرانی یا مشارکت ایرانی - خارجی به صورت قابل تقسیم و یا

اتکایی که طرف‌قرارداد دستگاههای اجرایی موضوع این قانون می‌باشد.

2- صدور ضمانت‌نامه‌های مورد نیاز شرکتها و موسسات برای مناقصه‌ها و قراردادهای

موضوع این قانون براساس مصوبات هیات وزیران.

3- افتتاح حساب ارزی و نیز صدور اجازه استفاده مستقیم از ارزی که توسط موسسات و

شرکتهای مهندسی مشاور یا پیمانکاری ساختمانی‌تاسیساتی، تجهیزاتی، بازرسی فنی داخلی

در پیمانها و قراردادهای ارزی یا ارزی ریالی مربوط، اعم از پیمانها و قراردادهای

بخش دولتی یا غیر دولتی‌حاصل می‌شود با رعایت مصوبات هیات وزیران.

‌ماده 5- وزارت امور اقتصادی و دارایی از تاریخ تصویب این قانون مکلف است:

1- ظرف مدت دو ماه بامشارکت سازمان برنامه و بودجه آیین‌نامه مربوط به پوشش بیمه

قراردادهای موضوع این قانون بخصوص در مورد تضمین‌پرداخت و ضمانت‌نامه‌ها را توسط

بیمه‌های ایرانی تهیه و به تصویب هیات وزیران برساند.

2- خروج ماشین‌آلات و تجهیزات مورد نیاز فعالیت در خارج از کشور به صورت صادرات

موقت با ارائه سفته معادل ارزش صادراتی اقلام و با‌تایید وزیر وزارتخانه ذیربط و

یا سازمان برنامه و بودجه مجاز باشد.

3- ایجاد تسهیلات لازم برای خروج مصالح، لوازم و کالاهای مصرفی مورد نیاز اجرای

قراردادهای خارج از کشور.

‌ماده 6 - معافیت کارگران اعزامی موضوع قراردادهای صدور خدمات فنی به خارج از کشور

از پرداخت عوارض خروج به شرط داشتن کارنامه‌شغلی از وزارت کار و امور اجتماعی است.

‌ماده 7-

‌الف - وزارت کار و امور اجتماعی از تاریخ تصویب این قانون مکلف است کارنامه شغلی

برای کلیه کارگران ایرانی که در ارتباط با صدور خدمات‌فنی اعزام می‌شوند صادر و

مراتب را به سازمان تامین اجتماعی جهت وصول حق بیمه و تحت پوشش قرار دادن آنها

اطلاع دهد.

ب - سازمان تامین اجتماعی مکلف است با دریافت حق بیمه افراد مذکور در قانون تامین

اجتماعی، آنها را بیمه نماید.

‌ماده 8- وزارتخانه‌های صنعتی مکلفند در پایان هرسال آن بخش از کالاهای صنعتی را

که قادر به ساخت آنها در داخل می‌باشند از نظر نوع و‌مشخصات فنی، تعداد و زمان

ساخت به دستگاههای اجرایی موضوع این قانون اعلام دارند.

‌تاریخ تصویب 1375.12.12

‌تاریخ تایید شورای نگهبان 1375.12.22