بررسی جرم شناختی آثار محکومیت کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بررسی جرم شناختی آثار محکومیت کیفری
عنوانبررسی جرم شناختی آثار محکومیت کیفری
رشتهحقوق جزا و جرم شناسی
دانشجوعبدالکریم اسکندری
استاد راهنماسید محمود میرخلیلی
استاد مشاورمحمدجواد فتحی، محمدابراهیم شمس ناتری
مقطعدکتری
سال دفاع۱۳۹۶
دانشگاهدانشگاه تهران


بررسی جرم شناختی آثار محکومیت کیفری عنوان رساله ای است که توسط عبدالکریم اسکندری، با راهنمایی سید محمود میرخلیلی و با مشاوره محمدجواد فتحی و محمدابراهیم شمس ناتری در سال ۱۳۹۶ و در مقطع دکتری دانشگاه تهران دفاع گردید.

چکیده

محکومیت کیفری، فرایندی است که توسط مراجع صلاحیت دار قضایی در برابر رفتار مجرمانه و در قالب یکی از مجازات های مقرر در قانون، بر مرتکب جرم تحمیل می شود و آثار متعددی بر مجرم، خانواده وی و جامعه تحمیل می کند. در آغاز، محکومیت کیفری در قالب واکنش های بسیار خشن و به منظور انتقام گیری و تشفی خاطر قربانیان بنا نهاده شده بود، اما با توسعه حقوق جزا، محکومیت جزایی به سمت پیش گیری از جرم، اصلاح مجرم، بازپروری و بازگشت وی به جامعه، تعدیل شد. واقعیت های موجود و مطالعات جرم شناختی حاکی از آن است که سیاست کیفری دولت ها در رسیدن به اهداف فوق، چندان موفق نبوده و محکومیت جزایی علاوه بر آثار حقوقی مانند تحمل ضمانت اجراهای قانونی و تبعی؛ از منظر جرم شناسی آثار منفی فراوانی را به دنبال دارد. کم ترین آسیب محکومیت کیفری، برچسپ مجرمانه، ایجاد سوء پیشینه کیفری، محرومیت از حقوق اجتماعی، طرد از اجتماع و معارضه با هنجارهای جامعه است. با توجه به آسیب های محکومیت کیفری و ناکارآمدی مجازات؛ باید سازوکاری پیش بینی شود که بر اساس آن به بزهکاران فرصت داده شود تا به اجتماع بازگردند و زندگی ساده و سالمی که حق وی به عنوان یک شهروند است، برای او و خانواده اش فراهم گردد و از طرف دیگر از آسیب های محکومیت کیفری جلوگیری نموده و یا حداقل آن را کاهش داد .شناخت محکومیت کیفری و معیارهای آن؛ آثار محکومیت کیفری و چالش های فراروی آن براساس نظریات جرم شناختی، زمینه را برای بررسی راهکارهای کاهش دهنده آسیب محکومیت کیفری فراهم می نماید. استفاده از مجازات های اجتماعی، برقراری پیوند میان محکوم و جامعه، محدود کردن مداخله حقوق جزا، برداشتن موانع اشتغال و استخدام محکومین از طریق محدودنمودن زمان سابقه محکومیت کیفری و یا حذف ارایه گواهی عدم مسولیت از روش های مهمی است، که می تواند اثرات پیدا و پنهان منفی محکومیت جزایی را کاهش داده و موجب اصلاح مجرم شود. در کنار نهادهای ذکر شده راهکارهای دیگری نیز برای کاهش آثار منفی محکومیت مفید خواهد بود. مانند به کارگیری بدیل های حبس، بزه پوشی، عفو، توبه و حمایت های حقوقی و کیفری از اعاده حیثیت. در مجموع به کارگیری خردمندانه روش های ذکر شده می تواند بزهکاری را مهار کرده و آسیب های فردی، اجتماعی و محیطی محکومیت کیفری را محدود سازد.

کلیدواژه ها

  • محکومیت کیفری
  • آثار،