بررسی حقوقی – اقتصادی انتشار سهام بدون حق رای

عنوان	بررسی حقوقی – اقتصادی انتشار سهام بدون حق رای
رشته	حقوق تجاری اقتصادی بین المللی
دانشجو	امیر محمدی
استاد راهنما	محسن صادقی
استاد مشاور	سید محمد طباطبایی نژاد
مقطع	کارشناسی ارشد
سال دفاع	۱۳۹۷
دانشگاه	دانشگاه تهران

بررسی حقوقی – اقتصادی انتشار سهام بدون حق رای عنوان پایان نامه ای است که توسط امیر محمدی، با راهنمایی محسن صادقی و با مشاوره سید محمد طباطبایی نژاد در سال ۱۳۹۷ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران دفاع گردید.

چکیده

یکی از چالش های اساسی در مسیر رشد فعالیت های اقتصادی شرکت های سهامی، دو سو گرایی مدیران در حفظ کنترل شرکت و نیاز به سرمایه بیشتر می باشد؛ به همین دلیل عموما سهام داران عمده و مدیران تمایلی به عرضه سهام شرکت ندارند زیرا آن را محلی برای کاهش کنترل خود بر شرکت می دانند؛ حتی در برخی مواقع ریسک تصاحب خصمانه و فتح باب ورود رقبا به شرکت نیز وجود دارد. برای رفع این نگرانی ها، قوانین و مقررات بازار سرمایه بعضی کشور های پیشرفته امکان انتشار سهام بدون حق رای را برای شرکت ها فراهم آورده است. در کشور ما نیز، ریسک از دست رفتن توان کنترلی سهام داران عمده شرکت ها به عنوان یکی از عوامل پایین بودن حجم سهام شناور آزاد در بورس، معرفی شده است. اما علیرغم اهمیت موضوع و تاثیرات اقتصادی آن، در ادبیات حقوقی ما این مسیله چندان مورد توجه قرار نگرفته است، لذا نوشتار حاضر درصدد است با استفاده از روش تحلیل اقتصادی حقوق و مطالعه تطبیقی با مقررات بازارهای پیشرفته مثل آمریکا و فرانسه، ادبیات جدیدی را در حوزه حقوق شرکت های سهامی مطرح نماید. پرسش های اساسی که این پژوهش درصدد پاسخ به آن می باشد، به این امر اختصاص دارند که با توجه به قوانین و مقررات تجاری ایران آیا حق رای از حقوق لاینفک سهام محسوب می شود یا امکان انتشار و عرضه سهام بدون حق رای وجود دارد؟ و مزایا، معایب و آثار انتشار سهام بدون حق رای برای شرکت های سهامی چیست؟ و همچنین آیا شیوه هایی که برای جایگزینی سهام بدون حق رای ارایه شده اند، کارایی لازم را دارند؟ که در راستای آن این فرضیات به نظر می رسند که اولا با عنایت به عدم وجود منع صریح انتشار سهام بدون حق رای در قوانین ایران و فقدان قرینه ای که حق رای را از مقضیات ذات سهام بداند، ایجاد چنین سهامی امکان پذیر می باشد؛ ثانیا این نوع از سهام به جهت عدم تاثیر در نسبت رای دهندگان در تصمیم گیری های شرکت، مالکان عمده سهام را تشویق به عرضه سهام کرده و میزان سهام شناور آزاد در بورس را افزایش می دهد که رابطه مستقیم با کارایی بهینه بازار دارد و ثالثا به نظر می رسد شیوه های جایگزین تنها هزینه معاملاتی را افزایش می دهند و پاسخگوی ریسک های سهام بدون حق رای نمی باشند. بر همین اساس مطالب این پژوهش را که با ترکیبی از روش های کتابخانه ای و میدانی انجام شده، در سه بخش پی می گیریم؛ در بخش نخست به مفاهیم و مبانی موضوع می پردازیم و در بخش دوم، اعتبارسنجی سهام بدون حق رای و آثار آن را مورد واکاوی قرار می–دهیم و در نهایت بخش سوم را به تحلیل راه حل های جایگزین سهام بدون حق رای اختصاص می دهیم.

کلیدواژه ها

• سهام بدون حق رای،
• شرکت سهامی