جریان شناسی حقوقی مواضع و عملکرد کنشگران حقوق بشری در ایران
 | |
| عنوان | جریان شناسی حقوقی مواضع و عملکرد کنشگران حقوق بشری در ایران |
|---|---|
| رشته | حقوق عمومی |
| دانشجو | علی ربیع زاده |
| استاد راهنما | توکل حبیب زاده |
| استاد مشاور | محمدجواد جاوید، باقر انصاری |
| مقطع | دکتری |
| سال دفاع | ۱۴۰۲ |
| دانشگاه | دانشگاه امام صادق علیه السلام |
جریان شناسی حقوقی مواضع و عملکرد کنشگران حقوق بشری در ایران عنوان رساله ای است که توسط علی ربیع زاده، با راهنمایی توکل حبیب زاده و با مشاوره محمدجواد جاوید و باقر انصاری در سال ۱۴۰۲ و در مقطع دکتری دانشگاه امام صادق علیه السلام دفاع گردید.
چکیده
اگر به صورت مختصر روند نظریه پردازی در حقوق بشر را، تلاش های متراکم و منسجم اصحاب علم برای پاسخ به مسایل کشف شده در عرصه حقوق بشر بدانیم، این امر بدون بررسی وضعیت موجود حقوق بشر در ایران به ویژه جریان های فعال پس از انقلاب اسلامی در این زمینه میسر نخواهد بود؛ زیرا بدون اشراف بر وضعیت و کیفیت مواضع و اقدامات کنشگران حقوق بشری در ایران، تلاش های عملی و نظری ارتباط خود را با واقعیت اجتماعی از دست می دهند و نمی توانند جایگاه خود را در مقایسه با دانش موجود پیدا کنند، درنتیجه توسعه پژوهش ها از عرصه نظر به حوزه عمل با اختلال اساسی مواجه خواهد شد. با عنایت به مقدمات فوق، به نظر می رسد یکی از مهم ترین مقدمات دستیابی به نظریه بومی، کاربردی و اسلامی حقوق بشر از یک سو و اشراف کلان بر وضعیت موجود جریان های حقوق بشری در ایران از سوی دیگر، مطالعه چند بعدی جریان های حاکم بر کنشگران حقوق بشری در ایران پس از انقلاب اسلامی باشد. در این پژوهش برای پاسخ به سوال اصلی که چه جریان هایی بر مواضع و عملکرد کنشگران حقوق بشری ایران پس از انقلاب اسلامی حاکم هستند؟ و همچنین برای پاسخ به دو سوالات فرعی روش مطالعه و پژوهش حقوقی در زمینه جریان های حقوق بشری چگونه است؟ و مواضع حقوقی و عملکرد تخصصی هریک از جریان های حقوق بشری چگونه در سطوح خرد و کلان تحلیل می شود و آسیب های حقوقی آن ها چگونه مورد بررسی قرار می گیرد؟ از روش تحلیل مضمون (تحلیل محتوا) در منابع کتابخانه ای و رویکرد روش شناختی عینی–اجتماعی در مطالعات جریان شناسی استفاده شده است. در پاسخ به این سوالات می توان گفت جریان های حاکم بر کنشگران حقوق بشری ایران با دو روش مذکور ابتدا با توصیف مواضع و اقدامات حقوقی کنشگران حکومتی و دولتی و کنشگران علمی در مسیر تاریخی (ادوار شش گانه) صورت می گیرد و در گام بعد می توان جریان های مذکور را بر اساس رویکرد اصلی مضمونی و محتوایی آن ها در مواجهه با حقوق جهانی بشر با یک حصر منطقی در سه شاخه کلی نفی و مقابله با حقوق جهانی بشر ، پذیرش مطلق حقوق جهانی بشر و رویکرد نسبی (جمع گرا) طبقه بندی و جریان های فرعی هریک را مشخص نمود و در انتها روند کلان فعالیت آن ها همچنین جایگاهی که در هر دوره کسب نموده اند را مورد بررسی قرار داد. مهم ترین یافته این پژوهش، اثبات تشتت وعدم انسجام فعالیت جریان های حقوق بشری طی ادوار مختلف پس از انقلاب اسلامی است.
ساختار و فهرست رساله
مقدمه
۱ طرح مسیله
۱ ۱ مفهوم و پیشینه جریان شناسی حقوقی کنشگران حقوق بشری
۱ ۲ پیشینه پژوهش (مطالعه جریان های حقوق بشری)
۱ ۳ روش مطالعه جریان های حقوق بشری و پژوهش پیرامون آن
۲ اهمیت و هدف پژوهش (ثمره بحث)
۳ سوالات و فرضیات
۴ قلمرو و گستره پژوهش
۵ محدودیت های پژوهش
۶ ساختار پژوهش
فصل اول: چارچوب نظری پژوهش جریان شناختی کنشگران حقوق بشری ایران
۱ جریان شناسی و مطالعات جریان شناختی
۱ ۱ پیشینه مطالعات جریان شناختی در ایران و جهان
۱ ۲ مفهوم و تعریف جریان و جریان شناسی
۱ ۲ ۱ تحلیل لغوی جریان و جریان شناسی
۱ ۲ ۲ رویکردهای ماهوی در تعریف و روش جریان شناسی
۱ ۲ ۲ ۱ رویکرد فکری–اندیشه ای
۱ ۲ ۲ ۲ رویکرد عینی–اجتماعی
۱ ۳ دیدگاه و رویکرد برگزیده
۲ حقوق بشر و برداشت رایج از آن
۲ ۱ نسل اول: حقوق مدنی و سیاسی
۲ ۲ نسل دوم: حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی
۲ ۳ نسل سوم : حقوق همبستگی
۳ کنشگران حقوق بشری
۳ ۱ کنشگران حکومتی و دولتی
۳ ۲ کنشگران علمی –اندیشه ای
۳ ۳ کنشگران جامعه مدنی ۵۰ فصل دوم: سیر تاریخی و توصیف مواضع و اقدامات کنشگران حقوق بشری ایران پس از انقلاب اسلامی
۱ کنشگران حکومتی و دولتی
۱ ۱ دوره اول: از پیروزی انقلاب اسلامی تا اولین سال جنگ تحمیلی (از ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۱) (۱۳۶۰–۱۳۵۷)
۱ ۱ ۱ شرایط داخلی و خارجی موثر بر مواضع و اقدامات کنشگران
۱ ۱ ۱ ۱ اقدامات تجزیه طلبانه و تروریستی (۱۹۸۰–۱۹۷۹) (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
۱ ۱ ۱ ۲ واقعه سفارت آمریکا و دستگیری جاسوسان آمریکایی (۱۹۸۰) (۱۳۵۸)
۱ ۱ ۱ ۳ اقدامات نظامی ایالات متحده آمریکا در ایران (۱۹۸۱) (۱۳۵۹)
۱ ۱ ۱ ۴ تجاوز نظامی عراق به ایران و آغاز جنگ تحمیلی (۱۹۸۰)(۱۳۵۹)
۱ ۱ ۲ مواضع و اقدامات کنشگران دولتی و حکومتی
۱ ۱ ۲ ۱ تاسیس حزب جمهوری اسلامی ایران (۱۹۷۹) (۱۳۵۷)
۱ ۱ ۲ ۲ تشکیل شورای انقلاب (۱۹۷۹) (۱۳۵۷)
۱ ۱ ۲ ۳ تشکیل دولت موقت بازرگان و استعفای وی (۱۹۷۹)(۱۳۵۸–۱۳۵۷)
۱ ۱ ۲ ۴ فرامین اولیه امام خمینی برای احترام به حقوق بشر و تضمین شهروندی (۱۹۷۹)(۱۳۵۷)
۱ ۱ ۲ ۵ اولین مصوبات قانونی شورای انقلاب در زمینه حقوق بشر و شهروندی (۱۹۸۰–۱۹۷۹) (۱۳۵۷–۱۳۵۹)
۱ ۱ ۲ ۶ اولین نقش آفرینی ایران در کمیسیون حقوق بشر (۱۹۷۹)(۱۳۵۷)
۱ ۱ ۲ ۷ تشکیل کمیته امداد امام خمینی (۱۹۷۹)(۱۳۵۷)
۱ ۱ ۲ ۸ همه پرسی جمهوری اسلامی ایران (۱۹۷۹) (۱۳۵۸)
۱ ۱ ۲ ۹ تدوین و تصویب اولین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (۱۹۷۹) (۱۳۵۸)
۱ ۱ ۲ ۱۰ موضع گیری ها و اتهام زنی ها به ایران در کمیسیون حقوق بشر (۱۹۸۰)(۱۳۵۸)
۱ ۱ ۲ ۱۱ تشکیل اولین دوره مجلس شورای اسلامی (۱۹۸۰) (۱۳۵۹)
۱ ۱ ۳ جمع بندی رویکرد کلی کنشگران حکومتی و دولتی در این دوره
۱ ۲ دوره دوم: از اولین سال جنگ تا انتهای جنگ (از ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۸) (۱۳۶۷–۱۳۶۰)
۱ ۲ ۱ شرایط داخلی و خارجی موثر بر مواضع و اقدامات کنشگران
۱ ۲ ۱ ۱ غایله
اسفند و عزل بنی صدر از سمت ریاست جمهوری (۱۹۸۱) (۱۳۶۰)
۱ ۲ ۱ ۲ چالش های امنیتی داخلی و تشدید اقدامات تروریستی (۱۹۸۱) (۱۳۶۰)
۱ ۲ ۱ ۳ ادامه جنایات جنگی صدام و استمرار فجایع انسانی در جنگ (۱۳۶۶–۱۳۶۱)
۱ ۲ ۲ مواضع و اقدامات کنشگران دولتی و حکومتی
۱ ۲ ۲ ۱ خودداری ایران از عضویت در کمیسیون حقوق بشر (۱۹۸۱) (۱۳۶۱)
۱ ۲ ۲ ۲ ارسال اولین گزارش رسمی به کمیته حقوق بشر سازمان ملل (۱۹۸۲) (۱۳۶۱)
۱ ۲ ۲ ۳ اولین قطعنامه کمیسیون حقوق بشر علیه ایران (۱۹۸۳–۱۹۸۲) (۱۳۶۲–۱۳۶۱)
۱ ۲ ۲ ۴ فرمان
ماده ای امام خمینی (ره) برای حمایت از حقوق مردم (۱۹۸۲)(۱۳۶۱)
۱ ۲ ۲ ۵ الحاق ایران به کنوانسیون بین المللی منع و مجازات آپارتاید (۱۹۸۵) (۱۳۶۳)
۱ ۲ ۲ ۶ تعیین اولین نماینده ویژه بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران و قطعنامه های بعدی کمیسیون حقوق بشر (۱۹۸۶–۱۹۸۴) (۱۳۶۵–۱۳۶۳)
۱ ۲ ۲ ۷ تعیین دومین نماینده ویژه سازمان ملل برای ایران و قطعنامه های بعدی کمیسیون حقوق بشر (۱۹۸۸–۱۹۸۶) (۱۳۶۸–۱۳۶۵)
۱ ۲ ۲ ۸ انحلال حزب جمهوری اسلامی ایران (۱۹۸۶)(۱۳۶۶)
۱ ۲ ۲ ۹ تشکیل ستاد اجرایی فرمان امام خمینی (۱۹۸۸)(۱۳۶۸)
۱ ۲ ۲ ۱۰ تحولات و تغییرات در قوانین مرتبط با حقوق بشر و شهروندی
۱ ۲ ۳ جمع بندی رویکرد کلی کنشگران حکومتی و دولتی در این دوره
۱ ۳ دوره سوم:پایان جنگ و آغاز دوران سازندگی (۱۹۹۷–۱۹۸۸) (۱۳۷۶–۱۳۶۷)
۱ ۳ ۱ شرایط داخلی و خارجی موثر بر مواضع و اقدامات کنشگران
۱ ۳ ۱ ۱ حمله غیرانسانی به هواپیمای مسافربری ایران (۱۹۸۸)(۱۳۶۷)
۱ ۳ ۱ ۲ پذیرش قطعنامه
از سوی امام خمینی و پایان جنگ (۱۹۸۸)(۱۳۶۷)
۱ ۳ ۱ ۳ حمله منافقین، عملیات مرصاد و اعدام منافقین (۱۹۸۸) (۱۳۶۷)
۱ ۳ ۱ ۴ حادثه تروریستی انفجار بمب در حرم امام رضا (ع)(۱۹۹۴)(۱۳۷۳)
۱ ۳ ۲ مواضع و اقدامات کنشگران دولتی و حکومتی
۱ ۳ ۲ ۱ بازنگری قانون اساسی و اصلاح ساختارهای سیاسی (۱۹۸۹) (۱۳۶۸)
۱ ۳ ۲ ۲ آغاز دولت سازندگی (دولت پنجم و ششم) (۱۹۸۹) (۱۳۶۸)
۱ ۳ ۲ ۳ اولین و دومین سفر گالیندوپل به ایران (۱۹۹۱–۱۹۹۰) (۱۳۶۹–۱۳۶۸)
۱ ۳ ۲ ۴ تصویب مناقشه انگیز قانون کار (۱۹۹۰) (۱۳۶۹)
۱ ۳ ۲ ۵ راهبری تدوین و تصویب اعلامیه حقوق بشر در اسلام (۱۹۹۰) (۱۳۶۹)
۱ ۳ ۲ ۶ تاسیس اداره حقوق بشر و زنان وزارت امور خارجه (۱۹۹۱) (۱۳۷۰)
۱ ۳ ۲ ۷ سومین سفر گالیندوپل به ایران (۱۹۹۱) (۱۳۷۰)
۱ ۳ ۲ ۸ ارسال دومین گزارش ایران به کمیته حقوق بشر سازمان ملل و قطعنامه های بعدی کمیسیون حقوق بشر (۱۹۹۳–۱۹۹۲) (۱۳۷۲–۱۳۷۱)
۱ ۳ ۲ ۹ حضور رسمی ایران در کنفرانس جهانی حقوق بشر (۱۹۹۴)(۱۳۷۲)
۱ ۳ ۲ ۱۰ الحاق و تصویب کنوانسیون بین المللی حقوق کودک (۱۹۹۴) (۱۳۷۲)
۱ ۳ ۲ ۱۱ تاسیس کمیسیون حقوق بشر اسلامی (۱۹۹۴) (۱۳۷۳)
۱ ۳ ۲ ۱۲ قطعنامه های بعدی مجمع عمومی و کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل (۱۹۹۴–۱۹۹۵) (۱۳۷۳–۱۳۷۴)
۱ ۳ ۲ ۱۳ حضور رسمی ایران در کنفرانس جهانی زن در پکن (۱۹۹۵) (۱۳۷۴)
۱ ۳ ۲ ۱۴ تعیین سومین نماینده ویژه برای ایران (۱۹۹۵)(۱۳۷۴)
۱ ۳ ۲ ۱۵ سفر گزارشگران موضوعی به ایران (۱۹۹۶–۱۹۹۵) (۱۳۷۴)
۱ ۳ ۲ ۱۶ اولین سفر کاپیتورن به ایران (۱۹۹۶) (۱۳۷۴)
۱ ۳ ۲ ۱۷ تحولات و تغییرات در قوانین مرتبط با حقوق بشر و شهروندی
۱ ۳ ۳ جمع بندی رویکرد کلی کنشگران حکومتی و دولتی در این دوره
۱ ۴ دوره چهارم: دولت هفتم و هشتم (دولت خاتمی یا دوران اصلاحات) (۲۰۰۵–۱۹۹۷) (۱۳۸۴–۱۳۷۶)
۱ ۴ ۱ شرایط داخلی و خارجی موثر بر اقدامات و مواضع
۱ ۴ ۱ ۱ حوادث کوی دانشگاه تهران (۱۹۹۹) (۱۳۷۸)
۱ ۴ ۲ مواضع و اقدامات کنشگران دولتی و حکومتی
۱ ۴ ۲ ۱ گزارش نماینده ویژه و قطعنامه های بعدی کمیسیون حقوق بشر و مجمع عمومی سازمان ملل (۱۹۹۸–۱۹۹۷) (۱۳۷۶)
۱ ۴ ۲ ۲ تاسیس هییت نظارت بر اجرای قانون اساسی (۱۹۹۷) (۱۳۷۶)
۱ ۴ ۲ ۳ قطعنامه های بعدی کمیسیون حقوق بشر و مجمع عمومی سازمان ملل (۱۹۹۹–۱۹۹۷) (۱۳۷۶–۱۳۷۸)
۱ ۴ ۲ ۴ اصلاح ساختار کمیسیون حقوق بشر اسلامی (۱۹۹۹–۱۹۹۷) (۱۳۷۶–۱۳۷۸)
۱ ۴ ۲ ۵ آخرین اجلاس کمیسیون حقوق بشر در قرن
و تصویب قطعنامه علیه ایران (۱۹۹۹) (۱۳۷۸)
۱ ۴ ۲ ۶ تشکیل اولین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا (۱۹۹۹) (۱۳۷۸–۱۳۷۷)
۱ ۴ ۲ ۷ تاسیس کمیته ملی حقوق بشردوستانه (۱۹۹۹) (۱۳۷۸)
۱ ۴ ۲ ۸ پیشنهاد قطعنامه های حقوق بشر و تنوع فرهنگی از سوی ایران به مجمع عمومی سازمان ملل (۲۰۰۰–۱۹۹۹) (۱۳۷۸)
۱ ۴ ۲ ۹ تلاش برای الحاق و تصویب کنوانسیون منع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان (۲۰۰۱–۲۰۰۳) (۱۳۸۰–۱۳۸۲)
۱ ۴ ۲ ۱۰ آخرین قطعنامه های کمسیون حقوق بشر و توقف صدور قطعنامه جدید (۲۰۰۲–۲۰۰۰) (۱۳۷۹–۱۳۸۱)
۱ ۴ ۲ ۱۱ تاسیس ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران (۲۰۰۱) (۱۳۸۰)
۱ ۴ ۲ ۱۲ قطعنامه های بعدی مجمع عمومی سازمان ملل (۲۰۰۴–۲۰۰۳)(۱۳۸۳–۱۳۸۲)
۱ ۴ ۲ ۱۳ سفر گزارشگران موضوعی به ایران (۲۰۰۵–۲۰۰۳) (۱۳۸۳–۱۳۸۱)
۱ ۴ ۲ ۱۴ تدوین منشور حقوق و مسیولیت های زنان در ج ا ایران (۲۰۰۴) (۱۳۸۳)
۱ ۴ ۲ ۱۵ تحولات و تغییرات در قوانین مرتبط با حقوق بشر و شهروندی
۱ ۴ ۳ جمع بندی رویکرد کلی کنشگران حکومتی و دولتی در این دوره
سیاست خارجی و روابط بین الملل
تحولات قضایی و عملکرد قوه قضاییه
تحول در سایر نهادها و ساختارها
حاکمیت قانون
حقوق شهروندی
حقوق اقتصادی و اجتماعی
۱ ۵ دوره پنجم:دولت نهم و دهم (دولت احمدی نژاد) (۲۰۱۳–۲۰۰۵) (۱۳۹۲–۱۳۸۴)
۱ ۵ ۱ شرایط داخلی و خارجی موثر بر اقدامات و مواضع
۱ ۵ ۱ ۱ شورش های جدایی طلبانه و انفجار بمب در تهران و اهواز (۲۰۰۵) (۱۳۸۴)
۱ ۵ ۱ ۲ حملات تروریستی جندالله به شرق ایران (۲۰۱۰–۲۰۰۶)(۱۳۸۹–۱۳۸۵)
۱ ۵ ۱ ۳ انتخابات ریاست جمهوری و حوادث بعدازآن (فتنه ۸۸) (۲۰۰۹) (۱۳۸۸)
۱ ۵ ۱ ۴ ترور دانشمندان و فعالان هسته ای ایران (۲۰۱۲–۲۰۱۰) (۱۳۹۰–۱۳۸۸)
۱ ۵ ۲ مواضع و اقدامات کنشگران دولتی و حکومتی
۱ ۵ ۲ ۱ بازطراحی و ارتقاء جایگاه ستاد حقوق بشر (۲۰۰۵) (۱۳۸۴)
۱ ۵ ۲ ۲ قطعنامه های بعدی مجمع عمومی سازمان ملل (۲۰۰۶–۲۰۰۵) (۱۳۸۵–۱۳۸۴)
۱ ۵ ۲ ۳ پرونده هسته ای ایران و صدور اولین قطعنامه های شورای امنیت (۲۰۰۶) (۱۳۸۴–۱۳۸۵)
۱ ۵ ۲ ۴ مواضع ایران در زمینه تاسیس شورای حقوق بشر (۲۰۰۶) (۱۳۸۵)
۱ ۵ ۲ ۵ قطعنامه ها و تحریم های بعدی شورای امنیت (۲۰۰۸–۲۰۰۷) (۱۳۸۶)
۱ ۵ ۲ ۶ قطعنامه بعدی شورای امنیت (۲۰۰۸)(۱۳۸۷)
۱ ۵ ۲ ۷ الحاق و تصویب کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت (۲۰۰۸) (۱۳۸۷)
۱ ۵ ۲ ۸ اولین بررسی دوره ای وضعیت حقوق بشر ایران و صدور اولین قطعنامه در شورای حقوق بشر (۲۰۱۰) (۱۳۸۸)
۱ ۵ ۲ ۹ تغییر مرجع ملی کنوانسیون بین المللی حقوق کودک (۲۰۱۰) (۱۳۸۸)
۱ ۵ ۲ ۱۰ قطعنامه ها و تحریم های بعدی شورای امنیت (۲۰۱۰–۲۰۰۹) (۱۳۸۹–۱۳۸۸)
۱ ۵ ۲ ۱۱ انتخاب گزارشگر ویژه جدید (احمد شهید) و اولین گزارش های او (۲۰۱۲–۲۰۱۱) (۱۳۹۰)
۱ ۵ ۲ ۱۲ احیای هییت نظارت بر اجرای قانون اساسی (۲۰۱۲)(۱۳۹۰)
۱ ۵ ۲ ۱۳ دومین گزارش احمد شهید و قطعنامه های بعدی شورای حقوق بشر (۲۰۱۳–۲۰۱۲) (۱۳۹۱–۱۳۹۲)
۱ ۵ ۲ ۱۴ تحریم های گسترده بعدی ایالات متحده آمریکا (۲۰۱۲–۲۰۱۱) (۱۳۹۱–۱۳۹۰)
۱ ۵ ۲ ۱۵ تحولات و تغییرت در قوانین مرتبط با حقوق بشر و شهروندی
۱ ۵ ۳ جمع بندی رویکرد کلی کنشگران حکومتی و دولتی در این دوره
سیاست خارجی و روابط بین الملل
حقوق مدنی و سیاسی
حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی
۱ ۶ دوره ششم:دولت یازدهم و دوازدهم (دولت روحانی) (۲۰۱۳–۲۰۲۱) (۱۳۹۲–۱۴۰۰)
۱ ۶ ۱ شرایط داخلی و خارجی موثر بر مواضع و اقدامات کنشگران
۱ ۶ ۱ ۱ اقدامات تروریستی جیش العدل در ایران (۲۰۱۸–۲۰۱۳)(۱۳۹۷–۱۳۹۲)
۱ ۶ ۱ ۲ حمله تروریستی به مجلس و حرم امام خمینی (۲۰۱۷) (۱۳۹۶)
۱ ۶ ۱ ۳ حمله تروریستی به رژه نظامی در اهواز (۲۰۱۸) (۱۳۹۷)
۱ ۶ ۱ ۴ اعتراضات گسترده به افزایش قیمت بنزین و مسایل اقتصادی (۲۰۱۹)(۱۳۹۸)
۱ ۶ ۱ ۵ ترور سردار سلیمانی و ابو مهدی المهندس در فرودگاه بغداد (۲۰۲۰) (۱۳۹۸)
۱ ۶ ۱ ۶ حادثه شلیک پدافندی به هواپیمای اوکراینی در ایران (۲۰۲۰)(۱۳۹۸)
۱ ۶ ۱ ۷ همه گیری ویروس کرونا و شیوع گسترده آن در ایران (۲۰۲۰) (۱۳۹۸)
۱ ۶ ۱ ۸ ترور محسن فخری زاده (۲۰۲۰) (۱۳۹۹)
۱ ۶ ۲ مواضع و اقدامات کنشگران دولتی و حکومتی
۱ ۶ ۲ ۱ سومین گزارش احمد شهید به شورای حقوق بشر (۲۰۱۳) (۱۳۹۲)
۱ ۶ ۲ ۲ چهارمین گزارش احمد شهید و قطعنامه شورای حقوق بشر (۲۰۱۴) (۱۳۹۲)
۱ ۶ ۲ ۳ دومین بررسی دوره ای وضعیت ایران در شورای حقوق بشر (۲۰۱۴) (۱۳۹۳)
۱ ۶ ۲ ۴ پنجمین گزارش احمد شهید و قطعنامه شورای حقوق بشر (۲۰۱۵)(۱۳۹۴)
۱ ۶ ۲ ۵ توافق هسته ای ایران و برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) (۲۰۱۵) (۱۳۹۴)
۱ ۶ ۲ ۶ ششمین گزارش احمد شهید و قطعنامه شورای حقوق بشر (۲۰۱۶) (۱۳۹۴)
۱ ۶ ۲ ۷ تدوین و رونمایی از منشور حقوق شهروندی (۲۰۱۶)(۱۳۹۵)
۱ ۶ ۲ ۸ انتخاب گزارشگر ویژه جدید (عاصمه جهانگیر) و اولین گزارش او (۲۰۱۶–۲۰۱۷) (۱۳۹۵–۱۳۹۶)
۱ ۶ ۲ ۹ دومین گزارش جهانگیر و قطعنامه شورای حقوق بشر (۲۰۱۸) (۱۳۹۶–۱۳۹۷)
۱ ۶ ۲ ۱۰ تلاش برای تاسیس نهاد ملی حقوق بشر و شهروندی (۱۴۰۰–۱۳۹۶)
۱ ۶ ۲ ۱۱ صدور دستورالعمل قضایی نظارت و پیگیری حقوق عامه (۱۳۹۶)
۱ ۶ ۲ ۱۲ خروج یک جانبه آمریکا از برجام و تعلیق توافق هسته ای (۲۰۱۹–۲۰۱۸) (۱۳۹۸–۱۳۹۷)
۱ ۶ ۲ ۱۳ انتخاب گزارشگر ویژه جدید (جاوید رحمان) و اولین گزارش او (۲۰۱۹–۲۰۱۸) (۱۳۹۷–۱۳۹۸)
۱ ۶ ۲ ۱۴ دومین گزارش جاوید رحمان و قطعنامه شورای حقوق بشر (۲۰۲۰) (۱۳۹۸)
۱ ۶ ۲ ۱۵ صدور دستورالعمل قضایی نحوه مقابله با ترک وظایف قانونی مدیران و کارمندان و پیشگیری از آن (۱۳۹۹)
۱ ۶ ۲ ۱۶ تدوین سند جدید تحول قضایی با رویکرد حقوق عامه (۲۰۲۰)(۱۳۹۹)
۱ ۶ ۲ ۱۷ سومین گزارش جاوید رحمان و قطعنامه شورای حقوق بشر (۲۰۲۱) (۱۴۰۰–۱۳۹۹)
۱ ۶ ۲ ۱۸ چهارمین گزارش جاوید رحمان و قطعنامه شورای حقوق بشر (۲۰۲۲) (۱۴۰۰)
۱ ۶ ۲ ۱۹ گزارش جامع دبیر کل سازمان ملل به مجمع عمومی (۲۰۲۱) (۱۴۰۰)
۱ ۶ ۲ ۲۰ تحولات و تغییرات در قوانین مرتبط با حقوق بشر و شهروندی
۱ ۶ ۳ جمع بندی رویکرد کلی کنشگران حکومتی و دولتی در این دوره
سیاست خارجی و روابط بین الملل
حقوق مدنی و سیاسی
حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی
۲ کنشگران علمی (دانشگاهی و حوزوی)
۱ ۱ دوره اول (۱۳۶۰–۱۳۵۷)
۱ ۲ دوره دوم (۱۳۶۷–۱۳۶۰)
۱ ۳ دوره سوم (۱۳۷۶–۱۳۶۷)
۱ ۳ ۱ ارتداد، آزادی عقیده و بیان در اسلام
۱ ۳ ۲ پایه ریزی مبانی و چارچوب های نظری حقوق بشر اسلامی
۱ ۳ ۲ ۱ فعالیت های مرتبط با اعلامیه حقوق بشر اسلامی
۱ ۳ ۲ ۲ مقدمات علمی حقوق بشر اسلامی
۱ ۳ ۲ ۳ توسعه و بسط حقوق بشردوستانه از منظر اسلام
۱ ۳ ۲ ۴ سمینار بین المللی حقوق بشر در اسلام و مسیحیت (۱۳۶۹)
۱ ۳ ۳ توسعه ادبیات دانشگاهی حقوق بشر
۱ ۳ ۴ فعالیت های علمی و ترویجی در خارج از ایران
۱ ۴ دوره چهارم (۱۳۸۴–۱۳۷۶)
۱ ۴ ۱ رشد سریع فعالیت کنشگران دانشگاهی
۱ ۴ ۱ ۱ تاسیس رشته دانشگاهی حقوق بشر
۱ ۴ ۱ ۲ توسعه بنیان های نظری حقوق بشر
مفاهیم و ارزش های بنیادین حقوق جهانی بشر
مبانی فلسفی و سیاسی جهان شمولی یا نسبیت حقوق بشر
نسبت سنجی حقوق بشر با سیاست و نظام های سیاسی
۱ ۴ ۱ ۳ حقوق بشر و شهروندی در ایران
۱ ۴ ۱ ۴ مصادیق و نسل های حقوق بشر
۱ ۴ ۱ ۵ انتشار گزارش های خبری و تحلیلی از رویدادهای بین المللی
۱ ۴ ۱ ۶ حقوق بشر، حقوق و روابط بین الملل
۱ ۴ ۱ ۷ فعالیت های گفتمانی دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه
۱ ۴ ۱ ۸ حقوق اقلیت ها و اقشار اجتماعی
الف) حقوق زنان
ب) حقوق کودکان
ج) حقوق سایر اقلیت ها و اقشار
۱ ۴ ۱ ۹ حقوق بشر، حقوق و روابط بین الملل
۱ ۴ ۲ حقوق بشر اسلامی
الف)حقوق بشر در منابع اسلامی
ب) مبانی تصوری و تصدیقی حقوق بشر اسلامی
ج) توسعه برخی مصادیق و مسایل در حقوق بشر اسلامی
۱ ۵ دوره پنجم (۱۳۹۲–۱۳۸۴)
۱ ۵ ۱ فلسفه و مبانی حقوق بشر
۱ ۵ ۲ مصادیق و مسایل حقوق بشر
۱ ۵ ۳ حقوق بشر، حقوق و روابط بین الملل
۱ ۵ ۴ حقوق زنان، اقلیت ها و سایر گروه های اجتماعی
۱ ۵ ۵ حقوق بشر اسلامی
۱ ۶ دوره ششم (۱۴۰۰–۱۳۹۲)
۱ ۶ ۱ فلسفه و مبانی حقوق بشر
۱ ۶ ۲ مصادیق و مسایل حقوق بشر
۱ ۶ ۲ ۱ بررسی مسایل و مصادیق جدید
۱ ۶ ۲ ۲ نقد و بررسی جایگاه حقوق بشر در ایران
۱ ۶ ۲ ۳ حقوق بشر در فضای مجازی
۱ ۶ ۳ آموزش حقوق بشر
۱ ۶ ۴ حقوق شهروندی
۱ ۶ ۵ حقوق بشر، حقوق و روابط بین الملل
۱ ۶ ۶ حقوق زنان، اقلیت ها و سایر گروه های اجتماعی
۱ ۶ ۷ حقوق بشر اسلامی
فصل سوم: طبقه بندی، تبیین و آسیب شناسی جریان های حاکم بر کنشگران حقوق بشری ایران
۱ جریان نفی مطلق و مقابله با حقوق جهانی بشر
۱ ۱ جریان فرعی اول: نفی سیاسی و امنیتی حقوق جهانی بشر
۱ ۲ جریان فرعی دوم: نفی فلسفی، مبنایی و دینی حقوق جهانی بشر
۲ جریان پذیرش مطلق حقوق جهانی بشر
۳ جریان پذیرش نسبی حقوق جهانی بشر (رویکرد جمع گرا)
۳ ۱ جریان فرعی اول: اولویت حقوق جهانی بشر در رویکرد جمع گرا
۳ ۲ جریان فرعی دوم: اولویت حقوق بشر اسلامی در رویکرد جمع گرا
جمع بندی و نتیجه گیری
۱ رویکرد قانون اساسی به حقوق بشر و شهروندی
۲ رویکرد عالی ترین مقام سیاسی در ج ا ایران به حقوق بشر
۳ درک جریان ها از مفهوم و مصادیق حقوق بشر
۴ الگوی کلان و نقشه هوایی فعالیت جریان ها ۴۸۹ ۵ آسیب شناسی حقوقی روند فعالیت جریان ها
۶ الگو و جریان مطلوب کنشگری در عرصه حقوق بشر
منابع
۱ فارسی
۱ ۱ کتاب
۱ ۲ مقاله
۱ ۳ پایگاه اینترنتی
۲ انگلیسی
۲ ۱ کتاب
۲ ۲ اسناد سازمان ملل متحد
کلیدواژه ها
- حقوق بشر
- کنشگران حقوق بشری
- جمهوری اسلامی ایران
- جریان شناسی