رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مفهوم جنون
 | |
| شماره دادنامه | ۹۴۰۹۹۷۰۹۰۹۱۰۰۳۶۶ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۴/۰۸/۰۶ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | شعبه دیوان عالی کشور |
| شعبه | شعبه ۳ دیوانعالی کشور |
| گروه رأی | رای حقوقی |
| موضوع | مفهوم جنون |
| قاضی | رسول شاملو حسن غفار پور |
رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مفهوم جنون: مقصود مقنن از جنون ; که با تحقق آن فرد محجور تلقی می شود، جنون به مفهوم فقهی و قانونی بوده که عبارت است از فقدان تام شعور و اختلال تام قوه تمیز و اراده ;. بنابراین اگر بیماری روانی منتهی به چنین اوصافی در فرد نشود، اطلاق جنون از حیث موازین قانونی وجاهتی ندارد.
رأی خلاصه جریان پرونده
در تاریخ ۱۳۹۱/۵/۱۲س. ش. به دادسرای عمومی و انقلاب یزد اعلام کرده که همسرش م.ج. د.م. دارای اسکیزوفرنی و بیمار است و با استناد به گواهی پزشکی توضیح داده که او مسئول اعمال خویش نیست و امور مالی خود را نمی تواند اداره کند لذا درخواست رسیدگی و صدور حکم به حجر او و نصب قیم کرده است. در نظریه مورخ ۱۳۹۰/۸/۱۹کمیسیون پزشکی قانونی یزد پس از معاینه فرد مزبور و مصاحبه با او و همسرش چنین نتیجه گرفته شده است: (نتیجه کمیسیون: حسب بررسی مستندات موجود نتایج تست های ارزیابی نیمرخ روانی و استماع اظهارات همسرش خانم س. ش. و مصاحبه و معاینه به عمل آمده نامبرده مبتلا به نوعی اختلال روانی (اسکیزوفرنی) است که تحت تأثیر بیماری اسکیزوفرنی مسؤول اعمال و رفتار خویش نبوده و قادر به اداره امور مالی خویش نیز نمی باشد حسب سوابق بستری موجود ابتلاء به بیماری یاد شده در نامبرده از حداقل خرداد ۸۳ به بعد مورد تأیید است) از دادگاه درخواست رسیدگی و صدور حکم به حجر او شده است. شعبه دوم دادگاه عمومی یزد در تاریخ ۱۳۹۱/۸/۳با حضور مشاور قضایی و م.ج. د. و همسرش تشکیل جلسه داده است. پس از تفهیم نظریه پزشکی قانونی به م.ج. د. اظهار داشته آن را قبول ندارد او بر رفتار و اعمال خود مسلط است از زمان سربازی برای معافیت خودم را به بیماری زدم و آخرین بار در سال ۸۷ بستری شدم و در بیمارستان ت. هشت روز بستری کردند به نظریه پزشکی قانونی معترض و درخواست معرفی مجدد هستم و با وکیل خود هم باید صحبت کنم. همسرش بیان داشته طول زندگی او دچار توهم می گردید از خواب بلند می شد و بالا سر من می نشست و می خواست مرا خفه کند م.ج. د. در پاسخ اظهار کرده که قصد خفه کردن او را نداشتم نشستن در بالا سر او به علت ریزش موی سر همسرم بود که می گفتم چرا باید ریزش مو داشته باشد شغل من بنایی و کار در دامداری است و زندگی من از این طریق می گذرد بخشی از درآمد را خرج و بخشی را پس انداز می کنم چون همسرم در پزشکی قانونی آشنا دارد بدون وکیل آنجا نمی روم تحت نظر متخصص اعصاب و روان هستم و شبی یک قرص می خورم آن هم به اصرار پدر و مادر و خواهرم رفته ام والا خودم مشکلی ندارم دادگاه او را به پزشکی قانونی معرفی کرده است همسرش گزارش کرده که او خود را به اداره مزبور معرفی ننموده است. دادگاه سابقه م.ج. د. را از بیمارستان استعلام نموده است. سرپرست مرکز جامع روانپزشکی استان یزد گزارش کرده خانم دکتر خ. پزشک معالج م.ج. د. بیماری او را اسکیزوفرنی تشخیص داده است. پزشک یاد شده در گواهی پیوست به تاریخ ۱۳۹۱/۸/۲ توضیح داده که او تحت درمان است شروع اختلال دقیقا مشخص نمی باشد. دادگاه ختم رسیدگی را اعلام و طی دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۳۰۱۰۰۱۴۱۳ – ۱۳۹۱/۹/۹با استناد به نظریه اولیه پزشکی قانونی و سابقه در مرکز روانپزشکی و مصاحبه در دادگاه حکم به حجر م.ج. د. به لحاظ جنون از تاریخ ۱۳۸۳/۳/۳۰ صادر کرده است. پس از ابلاغ شخص یاد شده از رأی صادره تجدیدنظرخواسته است و با پیوست یک فقره استشهادیه درباره سلامت نفسانی خود در لایحه ی پیوست دادخواست به کلی بیماری و جنون خود را تکذیب و اظهارات همسرش را مردود و خلاف واقع و بستری شدن را صوری خود را سالم و مسلط بر اعمال و رفتار خویش معرفی و نهایتا تقاضای جلب نظر پزشکی قانونی تهران و تحقیق محلی و استماع شهادت گواهان را کرده است تا حقیقت روشن شود. شعبه هشتم دادگاه تجدیدنظر استان رأی بدوی را تأیید نموده است. م.ج. د. از آن فرجام خواهی کرده و با استناد به تمام آنچه که در مرحله تجدیدنظر مطرح کرده و تکرار آن درخواست نقض دادنامه ی صادره را نموده است. پس از تبادل لوایح و عدم وصول پاسخ از سوی اداره سرپرستی دادسرای عمومی یزد پرونده برای رسیدگی به دیوان کشور ارسال و رسیدگی به آن در دستور کار این شعبه قرار گرفته است. و پس از رسیدگی منتهی به دادنامه ی شماره ی ۹۳۰۹۹۷۰۹۰۹۱۰۰۱۴۲ - ۱۳۹۳/۶/۱۰ به شرح زیر گردیده است : مطابق مواد ۱۲۳۲ قانون مدنی و ۱۴ و ۳۷ و ۵۷ قانون امور حسبی مرجع قضایی باید در مورد صحت و سقم حجر تحقیقات مبسوط انجام دهد ولو ادله در هر مرحله ی از رسیدگی مطرح شود. و حسب مواد ۱۹۴ و ۲۰۰ قانون آیین دادرسی مدنی به ادله طرفین در دادگاه رسیدگی می شود و طبق اختیار پیش بینی شده در ماده ۱۹۹ قانون مرقوم دادگاه در کشف حقیقت مبسوط الید است. حجر فرجام خواه توسط همسرش مطرح شده است و میان آنان با توجه به اظهارات فرجام خواه اختلاف محقق است لذا باید در مراحل رسیدگی بعدی به دادرسی دعوت می شد. فرجام خواه با حضور در دادگاه بدوی به تمام سئوالات محکمه و نیز طی لوایح تقدیمی پاسخ داده و بیماری را تکذیب و بستری شدن را صوری و به منظور تحصیل معافیت سربازی ذکر کرده است و شدیدا اظهارات همسرش را تکذیب نموده و با استناد به یک برگ استشهادیه و جلب نظر پزشکی قانونی تهران درخواست رسیدگی کرده است دادگاه بدوی موضوع را مجددا به کمیسیون پزشکی ارجاع داده است. لیکن بدون حصول نتیجه مبادرت به صدور رأی کرده است. لذا دادگاه ها بدون رسیدگی به اظهارات و ادله ابرازی فرجام خواه به علت جنون حکم به حجر او صادر کرده اند. احتیاط قانونگذار که در مواد قانونی فوق الذکر آمده به لحاظ آثار فردی و اجتماعی حجر است که مقرر داشته مرجع قضایی دقت بیشتر در آن به عمل آورده زیرا صدور حکم به حجر علاوه بر اینکه موجب محرومیت محجور از حق استیفاء و دیگر حقوق اجتماعی و دخالت در اموال خود می گردد در حقوق افراد ثالث هم احتمالا مؤثر است. دادگاه باید فرجام خواه و همسر و دادسرا را بدادگاه دعوت و اظهارات آنان را استماع و پس از تحقیق از مسجلین استشهادیه و گواهان و بستگان و تحصیل آنچه از ادله مقدور است و تحقیق محلی از محیط کار فرجام خواه با انعکاس نتیجه حاصله به پزشکی قانونی از جمله صوری تلقی کردن اقدامات پزشکی سابق از کمیسیون پزشکی با لاتر نتیجه کسب نظر نهایی به عمل آورده و سپس مبادرت به صدور رأی کند علیهذا دادنامه فرجام خواسته به جهات یاد شده و نقص رسیدگی و تحقیقات مستندا به بند ۵ ماده ۳۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی نقض و رسیدگی بعدی با لحاظ بندهای الف مواد ۴۰۱ و ۴۰۵ قانون مزبور به دادگاه صادرکننده رأی تفویض می شود. پس از اعاده پرونده دادگاه تجدیدنظر مقرر کرده است وقت رسیدگی تعیین و طرفین برای رسیدگی و تحقیق از شهود فرجام خواه مندرج در ذیل استشهادیه دعوت شوند ضمنا مقرر داشته به نیروی انتظامی ابلاغ گردد که با حضور در محل کار نامبرده در پیرامون وضعیت روحی و روانی م.ج. د. تحقیق به عمل آورد تلفنی توسط همسرش برای تحقیق دعوت شده است حسب گزارش مدیر دفتر دادگاه همسر وی پاسخ داده که او کار ثابتی ندارد بعضا به بنایی مشغول است یا در گاوداری پدرش کار می کند دادگاه دستور داده در محل سکونت او تحقیق به طور غیرمحسوس انجام گیرد و مراتب را به نیروی انتظامی ابلاغ کرده است همسرش س. ش. مجددا طی لایحه ی مورخ ۱۳۹۳/۸/۴ از رفتار غیرمتعادل شوهرش با وی گزارشی به دادگاه داده است نیروی انتظامی در گزارش مورخ ۱۳۹۳/۸/۱۷ (برگ ۵۹) پس از مراجعه به محل و تحقیق گزارش نموده است نتیجه تحقیق محلی این است که م.ج. د. به علت آنکه به خدمت سربازی نرود خود را به دیوانگی زده و به بیمارستان دارالشفای ت. اعزام و بستری شده و توانسته معافیت سربازی بگیرد در صورتی که از وضعیت روحی و روانی مطلوبی برخوردار بوده و هیچ گونه مشکل روحی و روانی ندارد و تاکنون برای اهالی محل ایجاد مزاحمتی نداشته است دادگاه مجددا وقت رسیدگی تعیین و طرفین را به دادرسی و استماع شهادت شهود دعوت نموده است آقای م. ر. خود را به وکالت از س. ش. معرفی کرده است دادگاه در تاریخ ۱۳۹۳/۹/۲۶ با حضور م.ج. د. و س. ش. تشکیل جلسه داده است دادگاه بدوا از دو نفر گواه تعرفه شده استماع شهادت به عمل آورده است : ۱- ع. م. فرزند غ. ۵۰ ساله دامدار اظهار داشته است : آقای د. ۱۰ الی ۲۰ سال است که با من رفت و آمد دارد من چیزی از ایشان ندیدیم و یک فرد عادی است من هیچ وقت از لحاظ رفتار به ایشان شک نکرده ام و نمی دانم چرا سربازی نرفته است و من معامله گاو و گوسفند با ایشان داشته ام ولی اطلاعی ندارم که بیمارستان روانی خوابیده است یا خیر و با ایشان زیاد رفت و آمد خانوادگی ندارم و من هیچوقت مشکلی از وی ندیدم (برگ ۶۹) ۲- ع. م. د. فرزند م. متولد ۱۳۴۷ مغازه دار (برادر فرجام خواه) اظهار داشته است : برادر من هیچ مشکلی ندارد و پدرم رفته و او را معاف نموده و نمی دانم علت معافیت وی چه چیز بوده است و نمی دانم چرا دو الی سه بار او را به بیمارستان روانی برده اند و پدر و مادرم این کار کرده اند و می گفتند بیمارستان برود تا مشکلش حل شود و یک یا دو مرتبه او را نزد روانپزشک آقای ح. برده اند و چون مریض بوده است او را نزد وی برده اند و مادرم می گفت او مریضی دارد او را ببرید و بخوابانید تا خوب شود و مادرم می گفت چیزی نمی خورد خودگویی می کرد ولی من ندیده بودم خودگویی کند پدرم او را بیمارستان روانی برد خواباند تا بتواند او را معاف کند (برگ ۶۸ پرونده) پس از استماع شهادت شهود م.ج. د. فرجام خواه اظهار داشته است من قبلا نزد آقای ح. دکتر روانپزشک می رفتم و الان یک سال است که خوب شده ام و هیچ مشکلی ندارم و تا اول دبیرستان درس خوانده ام و دارو هر چه دکتر ح. تجویز می کرد مصرف می کردم و قبلا روزی یک عدد قرص مصرف می کردم و الان حدود هفت الی هشت ماه است که قرص مصرف نمی کنم و خود دکتر به من گفت که این نسخه آخری توست و دیگر هم نزد من نیا و من سه سال کارخانه ن. می رفتم ... و کار می کردم و الآن کارخانه نیمه تعطیل است و گواهینامه ندارم چون به خاطر معافیت باید به تهران بروم تا گواهینامه بدهند و من دنبال آن نرفتم و علت اینکه بعد از معافیت هم در بیمارستان بستری گردیده ام این است که از تلویزیون اعلام شده که هرکس صوری معاف شده باشد باید خدمت برود و من برای اینکه این مشکل را نداشته باشم به بیمارستان رفتم و آنجا خوابیدم و من دو دفعه قبل از معافیت به بیمارستان رفتم و خوابیدم و یک دفعه بعد از معافیت به بیمارستان رفتم و علت اینکه می خواستم معاف شوم این بود که در دامداری کار می کردم و با پدرم در دامداری شریک بودم و گاوداری داشتیم و جواز شرکت دامداران می خریدیم و علوفه هم زمینی داشتیم و آذوقه مقداری خودمان تولید داشتیم و مقداری هم از بازار می خریدیم و الان دیگر دامداری کار نمی کنم چون دیگر صرف نمی کرد س. ش. همسر وی اظهار می دارد من در اسفند ماه سال ۱۳۸۹ با آقای د. عقد کردم سه ماه عقد کرده بودیم و بعد مرا به خانه برد و از همان روز اول یعنی صبح فردای آن روز دیدم که می ایستاد و به اشیاء داخل اتاق به مدت طولانی خیره می شد و کم حرف می زد و باید دو سه مرتبه سؤالاتم را تکرار می کردم تا جواب مرا بدهد و گاهی اوقات هم که خانه مادرش می رفتیم مادرش به من می گفت غذا به او بده بخورد زیرا می گفت که غذا نمی خورد و موقع شب که می شد یا اکثرا نشسته بود و از روی من پتو را کنار می زد و می گفت که بلند شو بنشین از تو سؤال دارم وقتی می گفتم سؤالت چیست می گفت چرا دیروز داخل قندان نبات گذاشته بودی حال نگذاشتی و این مطلب را با اصرار چند مرتبه تکرار می کرد و یا می پرسید در دفترهایت در مورد من چه چیزی می نویسی و وقتی هم که می خوابید یک مرتبه بلند می شد و با گریه و سر و صدا که من خواب دیدم و موقعی که می رفتیم منزل مادرشوهرم و چای می خورد چند روز آرام بود ماه رمضان مادرم اصرار می کرد که نگذار روزه بگیرد وقتی روزه می گرفت دو روز کامل بیدار بود و یک روز کامل می خوابید و کنار اتاق می نشست و به شدت چشم هایش قرمز می شد سر ساعت یازده شب می گفت من با همسایه مشکل داریم بیا برویم آشتی کنیم و حتی یک مرتبه شیرینی گرفتیم و خانه همسایه رفتیم بعد مشخص شد که اصلا قهری در کار نبود یک مرتبه که برای احیا می خواستم مسجد بروم آشپزخانه بودم دست مرا گرفت و درب قابلمه را برداشت و گفت که من یازده امامی نبوده ام چرا یازده کتلت درست کرده ای از دست ایشان فرار کردم دست گردن من گذاشت که فشار دهد من فرار کردم به مسجد رفتم به منزل مادر شوهرم رفتم گفت مریض بوده بیمارستان رفته قرص خورده است با ایشان زندگی کن توانستم پنجاه روز با او زندگی کنم دیگر از ترس نتوانستم جرأت بازگشت ندارم ... برای من قرص ضد بارداری آورد و گفت باید بخوری من مسؤول آموزش پایگاه بسیج هستم ... فرجام خواه در پاسخ همسرش بیان داشته حرف هایی که او زد نصف آن دروغ است و با توضیحاتی که در پیرامون مطالب همسرش داده عمده آن ها را تکذیب و نتیجه گرفته پس از رفتن به پیش پزشک و خوردن قرص خوب شده ام خود روانپزشک هم گفته دیگر پیش من نیا سپس دادگاه قرار جلب نظر کمیسیون پنج نفره پزشکی صادر و مقرر داشته نتیجه تحقیقات هم به آن کمیسیون منعکس شود که قبلا مبتلا به جنون بوده است یا نه کمیسیون پنج نفره پزشکی قانونی استان یزد طی شماره ... مورخ ۱۳۹۴/۳/۹ پس از مصاحبه با فرجام خواه و همسرش و ملاحظه سوابق پزشکی و بیمارستانی م.ج. د. و نظریه ی سابق پزشکی قانونی چنین اظهارنظر کرده است : با توجه به مصاحبه روانپزشکی و بررسی بالینی و بیمارستانی نامبرده مبتلا به اسکیزوفرنی می باشد که تاریخ ابتلا آن حسب بررسی مستندات موجود حداقل از خرداد ۸۳ به بعد مورد تأیید است و در حال حاضر با توجه به درمان های دارویی انجام شده به نظر می رسد علائم وی به صورت نسبی کنترل شده است لازم به ذکر است با توجه به ماهیت بیماری و سیر مزمن آن بیماری نامبرده جنون قلمداد می گردد (برگ ۹۴) دادگاه تجدیدنظر سپس ختم رسیدگی را اعلام و طی دادنامه ی شماره ۹۴۰۹۹۷۰۳۰۳۴۰۰۲۴۴- ۱۳۹۴/۳/۲۰ به لحاظ عدم ارائه دلیل بر نقض دادنامه ی بدوی و نظریه کمیسیون پنج نفره پزشکی قانونی تجدیدنظرخواهی را غیرموجه تشخیص و ضمن رد آن دادنامه ی بدوی را تأیید کرده است پس از ابلاغ م.ج. د. از رأی صادره فرجام خواهی نموده و آقای ع. م. م. به وکالت از مشارالیه لایحه ی فرجامی تسلیم و جهات اعتراضات فرجامی را مطرح نموده و حاصل آن این است که موکل مسؤول اعمال خود و قادر به اداره امور زندگی خویش است و کمیسیون بر اساس سوابق بستری شدن وی در بیمارستان روانی چنین نظریه ی صادر نموده است دادگاه به موارد رفع نقص از حیث صوری بودن بیماری برای معافیت از خدمت و انعکاس نتیجه آن به پزشکی قانونی تحقیقی نکرده است و تاریخ شروع بیماری هم بدون دلیل است شهود بر خلاف نظریه کمیسیون نظر داده اند از محل زندگی و کار وی تحقیقی نشده است جنون و تاریخ جنون برخلاف واقع است و صدور حکم مزبور در زندگی موکل اثر سوء دارد لذا تقاضای نقض رأی صادره می شود. از سوی اداره سرپرستی پاسخی واصل نگردیده است پرونده سپس برای رسیدگی به دیوان کشور ارسال و رسیدگی در دستور کار این شعبه قرار گرفته است. هیئت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس از قرائت گزارش عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده مشاوره نموده چنین رأی می دهد:
رأی شعبه دیوان عالی کشور
مقصود از جنون مذکور در مواد ۱۲۱۱ و ۱۲۱۳ قانون مدنی که در صورت تحقق در هر فرد وفق ماده ۱۲۰۷ همان قانون محجور تلقی می شود جنون به مفهوم فقهی و قانونی است و آن عبارت است از فقدان تام شعور و اختلال تام قوه تمیز و اراده است اگر بیماری روانی منتهی به اوصاف مزبور در فرد نشود اطلاق جنون بر آن از حیث موازین قانونی وجاهتی ندارد دادگاه بدوی بر اساس نظریه اول پزشکی قانونی که وجود بیماری اسکیزوفرنی را در فرجام خواه جنون تلقی نموده است حکم به حجر وی به علت جنون صادر کرده است و دادگاه تجدیدنظر هم آن را تأیید نموده است فرجام خواه از بدو تشکیل پرونده که توسط همسرش مطرح شده در دادگاه ها حضور یافته ضمن انکار جنون انتسابی به خود علت تشکیل پرونده های پزشکی و رجوع به روانپزشک و بستری شدن در بیمارستان ها را تشکیل پرونده و سابقه برای معافیت از خدمت مطرح نموده است حتی ضمن مدافعات خویش آخرین مرحله ی رجوع به بیمارستان و بستری شدن را پس از معافیت اعلان تلویزیون بر بازنگری مقامات ذی ربط در پرونده های معافیت صوری اعلام کرده است این بخش از اظهارات وی در صورت صحت مفید تجنن است که سوابق پزشکی بر این مبنا تشکیل و تهیه گردیده و مبنای اظهار نظر کمیسیون ها واقع شده است بعلاوه محتویات پرونده ها دلالت دارد که مشارالیه شخصا در تمام مراحل در محاکم حضور یافته ضمن توضیح مراتب فوق و تأکید بر آن آگاهانه از خود دفاع و به سؤالات دادگاه ها پاسخ داده است که البته در مورد احراز حجر یکی از منابع و مستندات آن اختبار خود اعضاء هیأت دادرسی است تحقیقات محلی نیروی انتظامی و شهادت شهود حاضر در دادگاه همگی حاکی از سلامت روحی و روانی فرجام خواه است هر چند هنوز از بقیه مسجلین استشهادیه وی و از محل کار مشارالیه دادگاه تحقیقاتی نکرده است در مورد مستند اصلی دادگاه ها هم که نظریه کمیسیون روانپزشکی است گذشته از اشکال موجود در مفهوم جنون از حیث موازین قانونی و روانپزشکی بنحوی که در نظریات آمده است اولا نظریه ی اخیر به فرجام خواه ابلاغ نشده است ثانیا اظهارات فرجام خواه در مراحل رسیدگی گوناگون راجع به تشکیل پرونده پزشکی صوری برای معافیت از خدمت به کمیسیون منعکس نگردیده است ثالثا نظریه ی اخیر کمیسیون که بر اساس سوابق و بیمارستانی فرجام خواه صادر شده بر فرض صحت و واقعیت آن سوابق مزبور حاکی از این است که فعلا فرجام خواه سالم است نمی توان او را مجنون تلقی کرد و چون به حکایت محتویات پرونده این حالت در فرجام خواه از اول وجود داشته است و معلوم نیست با توجه به اختلاف موجود خانوادگی رفتارهای منتسبه به وی شاید چون سوابق پزشکی علل و انگیزه های دیگری داشته باشد لذا دادگاه باید فارغ از اختلافات موجود بین زوجین و اعمال منتسبه همانطور که در دادنامه صادره قبلی یادآور شده است با لحاظ مواد ۱۴ و ۳۷ و ۵۷ قانون امور حسبی و ماده ۱۹۹ قانون آئین دادرسی مدنی از بقیه شهود و بستگان فرجام خواه و محل کار او حتی المقدور به نحو مطمئن تحقیقات انجام و تکمیل و نتیجه را از حیث ادعای فرجام خواه مبنی بر صوری بودن تشکیل سوابق پزشکی و بیمارستانی برای معافیت از نظام و مفهوم جنون از لحاظ موازین قانونی و قضائی کاملا به کمیسیون پزشکی منعکس و اشاره شود که از بدو تشکیل پرونده در دادگاه ها حضور یافته و از خود و حقوق خود آگاهانه دفاع نموده است لذا با بررسی دقیق سوابق و پرونده رفع ابهام کند نظر به مراتب یاد شده رسیدگی کماکان ناقص تشخیص و مستندا به مراتب یاد شده و بند ۵ ماده ۳۷۱ و ماده ۳۹۶ قانون آئین دادرسی مدنی دادنامه ی فرجام خواسته نقض و رسیدگی بعدی به همان شعبه با لحاظ بندهای الف مواد ۴۰۱ و ۴۰۵ قانون مزبور تفویض می گردد.
رئیس و مستشار شعبه ۳ دیوان عالی کشور
حسن غفارپور - رسول شاملو