رجال مذهبی و سیاسی

رجال مذهبی و سیاسی اصطلاحی است که در اصل ۱۱۵ قانون اساسی به آن اشاره شده است.

پیشینه

اصل ۱۱۵ قانون اساسی در پیش نویس قانون اساسی با این عبارات بوده است: «رئیس جمهور باید مسلمان و ایرانی الاصل و تابع ایران باشد» گروه بررسی اصول، آن را به شکل «رئیس جمهور باید ایرانی الاصل، تابع ایران دارای مذهب رسمی کشور و مروج آن، مؤمن به مبانی جمهوری اسلامی ایران، مرد و دارای حسن سابقه و امانت و تقوی باشد» تغییر دادند. پس از طرح این اصل در مجلس خبرگان نسبت به قید مرد بودن رئیس جمهور موافقان و مخالفانی بودند. برخی معتقد بودند که رئیس جمهور لزوماً نباید مرد باشد؛ چراکه ریاست جمهوری ولایت نیست و یک قدرت اجرایی و وکالت است و اگر احیاناً زنان به این مرحله از تکامل و پویایی برسند، باز در مرتبه رهبریت و امامت نیستند، بلکه یک قدرت اجرایی است که زنان هم میتوانند احراز کنند. در جهت مقابل برخی معتقد بودند که این مسئولیت سنگین و از طرفی عواطف و احساسات زنان قوی است و لذا در اسلام حکومت و قضاوت به زنان نمیرسد و از جهت مصداق هم ریاست جمهوری عین حکومت و قضاوت است و لذا اضافه کردن قید مرد بودن ضروری است. حتى برخی از اعضا با اعتراض در هنگام خروج از جلسه، مجلس را به قبول نداشتن احکام مسلم اسلام متهم کنند و در نهایت اصل پیشنهادی گروه بررسی اصول، پس از بررسی و بحث به دلیل عدم کسب رأی کافی تصویب نشد و به جلسه بعد موکول و در جلسه بعد به شکل فعلی تصویب شد که مشتمل بر واژه رجال سیاسی است. ولی آنچه مسلم است اینکه در پیش نویس قانون اساسی، شرط مرد بودن وجود نداشته ولی گروه بررسی اصول آن را افزوده است البته به این شکل رأی نیاورده و در نهایت با تغییر به شکل کنونی به رأی گیری گذاشته و تصویب شده است.

تعریف شورای نگهبان از «رجال مذهبی و سیاسی»

شورای نگهبان در مصوبه «تعریف، معیار‌ها و شرایط لازم برای تشخیص رجل سیاسی، مذهبی و مدیر و مدبّر بودن نامزد‌های ریاست جمهوری» اصطلاحات «رجال مذهبی» و «رجال سیاسی» را تعریف کرده اما در این تعریف نیز جنسبت را مشخص نکرده است.

• رجال مذهبی، رجالی هستند که آگاهی لازم به دین اسلام و مذهب تشیّع داشته و تدیّن و تقیّدشان به انجام شعائر و مناسک دینی در زندگی فردی و اجتماعی از برجستگی ویژه‌ای برخوردار باشد، به‌گونه‌ای که در میان مردم به این خصوصیت، شناخته و مشهور باشند.
• رجال سیاسی، رجالی هستند که قدرت تحلیل و درک آن‌ها از مسائل و پدیده‌های سیاسی به جهت آگاهی عمیق‌شان از مسائل سیاسی اجتماعی اعم از داخلی و بین‌المللی و حضورشان در صحنه‌های سیاسی به‌نحوی باشد که همواره مصالح نظام اسلامی و معیار‌های اصیل انقلابی در عملکرد آن‌ها لحاظ شده باشد، به‌گونه‌ای که در میان مردم به این خصوصیت، شناخته و مشهور باشند.

معنای رجال مذهبی و سیاسی

ناظر به جنسیت نیست

عبارت «رجال مذهبی و سیاسی» با توجه به مشروح مذاکرات قانون اساسی ناظر به جنسیت نیست. کلمه «رجال» که در اصل ۱۱۵ قانون اساسی، آمده کاملاً ریشه عرفی دارد. به هر حال این حرکتها، حرکت‌های فرهنگی اجتماعی است… با توجه به تفسیرهایی که علما کرده‌اند و در فرهنگ لغت، آمده معنی اصطلاحی کلمه رجال به هیچ وجه نمی‌تواند مردان باشد بلکه به معنی، بزرگان، نخبگان شخصیتها و در واقع عقلای جامعه است. به عبارت دیگر این عبارت حداکثر صلاحیت مردان را برای ریاست جمهوری اثبات می‌کند و در مورد صلاحیت زنان سکوت کرده‌است؛ لذا این عبارت را نمی‌توان دست آویزی برای دست برداشتن از اصل جواز و اصل مساوات قرار داد و نیمی از مردم جامعه را از حقوقشان محروم ساخت. اینکه با تعبیری ظریف در اصل ۱۱۵ قانون اساسی مقام ریاست جمهوری به مردان اختصاص یافته‌است، صرفاً به لحاظ رعایت مصلحت مقطعی مملکت بوده نه به جهت رعایت اصل شرعی ممنوعیت زن از ولایت و حکومت؛ زیرا اگر این اصل می‌خواست رعایت شود به طریق اولی باید زن را از نمایندگی و عضویت در مجلس قانون گذاری نیز منع کرد.

ناظر به جنسیت است

بر اساس اقتضائات قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران با وجود اینکه در این قانون به جای شرط مرد بودن برای رئیس‌جمهور از واژه «رجال سیاسی» یاد شده‌است که مشتمل بر قرائت امکان ریاست جمهوری زنان است ارائه این واژه به خاطر اختلاف قانون گذاران در زمان تدوین قانون اساسی دلیلی بر جواز تصدّی زنان در این منصب نبوده، بلکه با وجود اینکه ظاهر از واژه «رجل سیاسی» بر مرد بودن رئیس‌جمهور تأکید می‌کند، دلیلی بر رجوع به دیدگاه اقلیت (موافقان ریاست جمهوری زنان) در برابر دیدگاه مشهور و قانون گذاران (مخالفان) نمی‌شود.

اصول و مواد مرتبط

• اصل ۱۱۳ قانون اساسی
• ماده ۳۵ قانون انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران