ماده 113 قانون امور حسبی

ماده ۱۱۳ قانون امور حسبی: حفظ و نظارت اموال در مواردی که محتاج به تعیین امین است مادام که امین معین نشده به عهده دادستانی است که اموال در حوزه او یافت می‌شود.

توضیح واژگان

امین: در لغت به معنای امانت دار و کسی است که مردم به علت درستکاری به او اعتماد می‌کنند و در اصطلاح حقوقی امین دارای دو معنا است یکی به معنای خاص است و به کسی گفته می‌شود که مال غیر را به نفع مالک آن نگهداری می‌کند، خواه در مقابل حفظ مال از مالک اجرت دریافت کند یا مجانا امانت مال را به عهده بگیرد و دیگری هم به معنای عام است و به کلیه کسانی که وضع ید آنان بر مال دیگری، قانونی و ناشی از عقود مذکور در قانون است، اطلاق می‌گردد.

مال: در لغت از مصدر «میل» به معنای خواستن، گرفته شده‌است و جمع آن اموال و به معنای دارایی‌ها، داشته‌ها و مال‌ها است. علت نامگذاری مال، میل به مبادله و دست به دست گرداندن آن است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

حفظ اموال برای جلوگیری از تضییع آن‌ها حسب نوع مال، ممکن است متفاوت باشد. بعضی از اموال، باید در جای مناسب نگهداری شود. بعضی از اموال که بیم فساد آن وجود دارد لازم است به فروش برسد. در هر صورت، دادستان هر اقدامی که بر اساس تشخیص خود برای اداره اموال غایب لازم باشد شخصاً یا به توسط کس دیگری که مأموریت پیدا می‌کند به عمل می‌آورد. ذکر این نکته لازم است که با توجه به مقررات موضوعه و روح کلی قواعد حقوقی و برخورداری دادستان از نوعی ولایت قضایی، هنگامی مسئول پرداخت خسارت وارد بر اموال است که مرتکب تقصیری شده باشد و گرنه هر گاه اموال بدون تقصیر دادستان ناقص شود یا از بین برود او مسئول نخواهد بود. در این صورت هر گاه سبب از بین رفتن اموال، اشتباه دادستان باشد خسارت وارد باید از بیت المال پرداخت شود.