ماده 1 قانون تفسیر قاچاق اسلحه مصوب 1309

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱ قانون تفسیر قاچاق اسلحه مصوب ۱۳۰۹ مصوب ۱۳۰۹,۰۴,۲۴: مقصود از قاچاق اسلحه و اشیاء ممنوع الورود و یا ممنوع الصدور مذکور درماده ۷ قانون شانزدهم اسفند ماه ۱۳۰۷ راجع بمرتکبین قاچاق وارد کردن بمملکت و یا صادر کردن از آن یا خرید و یا فروش و یا حمل و نقل و یا مخفی کردن و یا نگاه داشتن اسلحه است در داخله مملکت و همچنین وارد کردن اشیاء ممنوع الورود است بخاک ایران در هر نقطه از مملکت که اشیاء مزبوره کشف شود و خارج کردن اشیاء ممنوع الصدور و یا تسلیم آنست بمتصدی حمل و نقل و یا هر شخص دیگری برای خارج کردن و یا هر نوع اقدام دیگر برای خارج کردن از مملکت.

تبصره ۱ – مراد از اسلحه مذکور در این قانون هر قسم اسلحه ناریه و فشنگ و دینامیت و مواد قابل انفجار دیکر از این قبیل است.

تبصره ۲ – دولت می تواند برای شکار یا حفظ زراعت از حیوانات مضره یا کارکردن در معادن و غیره داشتن تفنک شکاری یا تفنک نوع دیگر یا استعمال باروت و دینامیت را به افراد اجازه بدهد.