ماده 2 قانون انحصار تجارت مصوب 1311

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲ قانون انحصار تجارت مصوب ۱۳۱۱ مصوب ۱۳۱۱,۰۴,۱۹: وارد کردن هر نوع محصولات طبیعی و یا صنعتی خارجه بایران باستثنای مواردی که در قانون پیش بینی شده است مشروط بشرط حتمی صادر کردن محصولات طبیعی و یا صنعتی ایران و مراعات مقررات این قانون است.

تناسب بین واردات و صادرات مزبوره بر طبق مقررات این قانون معین میگردد بعلاوه بدولت اجازه داده می شود در مواردی که مصالح اقتصادی مملکت اقتضا نماید اجازه ورود پاره محصولات طبیعی و یا صنعتی خارجه را مشروط بشرط صدور محصولات طبیعی و یا صنعتی ایرانی بنماید.

تبصره (منسوخه ۰۸/۰۴/۱۳۲۰)– اجناسیکه بعنوان ترانزیت وارد خاک ایران می شود جزو واردات مملکت محسوب نشده و مشروط بصادر کردن محصولات و یا مصنوعات ایران نمیباشد و ورود آنها محتاج به داشتن جواز ورود نخواهد بود ولی در صورتی که اجناسیکه بطور ترانزیت وارد میشود از حدود مقررات ترانزیتی خارج و در داخله ایران به مصرف برسد وارد کنندگان ملزم باجرای مقررات قانون انحصار تجارت خارجی خواهند بود. بعلاوه از اینگونه اجناس عوارض ورودی دو مقابل ماخوذ خواهد گردید و اگر اجناس غیر مجاز باشد بلاعوض از طرف دولت ضبط خواهد شد.