ماده 2 قانون راجع به محاکم شرع مصوب 1308

ماده ۲ قانون راجع به محاکم شرع مصوب ۱۳۰۸ مصوب ۱۳۰۸,۰۳,۱۴: در کلیه دعاوی که قبل از اجرای قانون ۱۱ دیماه ۱۳۰۷ راجع بموارد ارجاع بشرع بمحاکم یا محاضر شرع یا فقهای صلح ارجاع شده و از مواردی نیست که مطابق قانون مزبور رسیدگی بان از خصایص محکمه شرع یا فقهای صلح باشد هر کاه[هر گاه] یکی از اطراف دعوی تقاضا نماید محکمه که قضیه را ارجاع بشرع کرده بدعوی مزبور رسیدگی کند محکمه مکلف بقبول این تقاضاست مشروط بر اینکه قبل از تسلیم تقاضانامه رای کتبی محکمه شرع یا محضر شرع یا فقیه صلح صادر نشده باشد.

تبصره – تقاضاکننده مکلف است پس از تسلیم تقاضانامه بمحکمه که رسیدگی بدعوی را از آن محکمه میخواهد مفاد تقاضای خود را کتبا بمحکمه شرع یا محضر شرع یا فقیه صلحی که مرجع دعوی بوده اطلاع دهد تا پس از آن تاریخ حکمی از طرف محکمه شرع یا محضر شرع یا فقیه صادر نشود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی