ماده 311 قانون دادرسی و کیفر ارتش مصوب 1318
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۳۱۱ قانون دادرسی و کیفر ارتش مصوب ۱۳۱۸ مصوب ۱۳۱۸,۱۰,۰۴: منسوخه ۱۸/۰۴/۱۳۵۴ - نظامیان زیر محکوم باعدام میشوند:
۱ – هر نظامی که عده تحت فرماندهی خود یا قلعه و مکانی که حفاظت آن به مسیولیت او سپرده شده باشد یا ذخیره و تخشایی و آذوقه و مهمات ارتش یا نقشه جات قلاع امکنه و بنادر و یا اسم شناسایی و عبور یا اسرار راجع بعملیات نظامی یا مذاکرات نظامی یا سیاسی را بدشمن یا بنفع دشمن یا تسلیم یا افشاء نماید.
۲ – هر نظامی که برای انجام مقاصد دشمن با او تبانی کند.
۳ – هر نظامی که داخل در توطیه شود برای این که فرمانده یا مکان محصور را مجبور نماید که بنحوی از انحاء تسلیم دشمن گردد.
۴ – هر نظامی که در مقابل دشمن افراد را تشویق به فرار کرده یا باعث تفرقه آنها شود.
۵ – هر نظامی اعم از این که تبعه ایران بوده یا تبعه خارجه و در خدمت نیروهای مسلح شاهنشاهی باشد و بر علیه ایران حمل اسلحه نماید و یا مرتکب یکی از جرایم مذکور در این ماده شود و در همین حکم است هر اسیر جنگی که پس از مرخصی خلف عهد نموده و مسلحانه دستگیر شده باشد.