ماده 3 قانون راجع به قنوات

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳ قانون راجع به قنوات مصوب ۱۳۰۹,۰۶,۰۶: در املاک مزروعی مطلقا و در باغات– دهات و باغات قصبات و باغات خارج از شهرها مشروط بر اینکه عرفا اطلاق منزل بانها نتوان کرد هر کاه کسی بخواهد چاه یا استخر یا مجرایی قناتی احداث نماید یا برای اصلاح یا تکمیل قناتی چاه یا مجرایی ایجاد کند صاحبان املاک مذکوره حق ندارند ( مشروط بر اینکه رعایت حریم شده باشد) جلوگیری ننمایند ولی باید قیمت عادله زمین و اعیان آن که چاه و استخر و مجرای جدید در آنجا حفر میشود قبلا تادیه گردد و بعلاوه صاحب ملک حق دارد تقاضا گند[کند] که صاحب چاه تعهد نماید برای جلوگیری از خطرات روی چاه را بپوشاند.

هر کاه[هرگاه] در موضوع اینکه باز بودن روی چاه برای صاحب ملک خطراتی دارد یا خیر اختلاف باشد محکمه پس از رسیدگی حکم مقتضی صادر خواهد نمود.

در مورد املاک غیر قابل انتقال مثل موقوفات زمینی که چاه یا استخر یا مجرای جدید باید در آنجا حفر شود در مقابل حق الارض عادله بصاحب قنات یا مجری اجازه حفر چاه یا استخر و یا مجری داده میشود.